)
قول می‌دهم...
غلامرضا بکتاش
زنگ جمله‌سازی است
لاله گفت:
«انقلاب،
پچ‌پچ جوانه است
توی گوش آب.»
خاک گفت:
«انقلاب،
رودخانه است
در مقابل سراب.»
نور گفت:
«انقلاب،
راه تازه‌ای‌ست
در مسیر ماه.»
روز گفت:
«انقلاب،
راه روشنی‌ست
برخلاف چاه.»
شب،
با گچ ستاره‌ها
روی تخته‌ی سیاه خود نوشت:
«انقلاب
می‌رسد به روشنایی سپیده‌دم؛
قول می‌دهم...»
کوه ایمان
زهرا داوری
تو مثل کوه بودی، کوه ایمان
همین نزدیک، این‌جا توی ایران
بلند و محکم و بااستقامت
عباپوش و بزرگ و راست‌قامت
نگاهت نافذ و آرام و گیرا
کلامت مطمئن و سبز و زیبا
دلت داغ هزاران لاله را داشت
دو دستت پرچم حق را برافراشت
جماران را بهاری کردی از عشق
امید و نور، جاری کردی از عشق
اگرچه بودنِ تو بود کوتاه
دو چشمت شد چراغ روشن راه
)
ارسال نظر در مورد این مقاله