معرفی بازی

شیر مرغ

محمدحسن سلطانپور 

کارشناس بازی‌های رومیزی و رایانه‌ای

انتخاب جزء جدایی‌ناپذیر بازی‌های رایانه‌ای و رومیزی است. کمتر بازی‌ای هست که انتخاب در آن نقشی نداشته باشد. مثلاً در بازی «مار و پله»، شما فقط تاس می‌اندازید و به اندازه‌ی عدد روی تاس، حرکت می‌کنید. حتی نمی‌توانید مسیر را انتخاب کنید. تنها انتخابی که دارید این است که تاس را به کدام سمت پرتاب کنید و یا قبل از انداختن تاس چه دعایی را با خود زمزمه کنید.

هرچقدر تعداد انتخاب‌ها و تنوع آن‌ها در بازی بیشتر شود، آن بازی پیچیده‌تر خواهد شد. در برخی بازی‌هایی که برای مخاطب بزرگ‌سال طراحی شده، هر بازیکن در نوبت خود باید بتواند تشخیص درستی از وضعیت خود در بازی داشته باشد و سپس از بین ده‌ها انتخابِ ممکن، یکی را انتخاب کند. سخت‌ترین بخش ماجرا آن است که تشخیص دهد چه انتخاب‌هایی پیش روی خود دارد و پیش‌بینی کند نتیجه‌ی هرکدام چه خواهد شد، اما آن‌چه معمولاً باعث تصمیم اشتباه و شکست یک بازیکن می‌شود، اشتباه در تشخیص وضعیت خود در بازی است. همین باعث شده در بین انواع بازی‌ها، چه بازی‌های رومیزی و چه بازی‌های رایانه‌ای، پیچیده‌ترین بازی‌ها از لحاظ تصمیم‌گیری برای انتخاب، بازی‌های استراتژیک باشند.

همیشه هم انتخاب‌ها بر اساس واقعیت‌ها نیستند، بلکه بعضی وقت‌ها انتخاب‌های ما با حدس‌زدن همراه می‌شوند و بعضی وقت‌ها هم به سلائق شخصی ما گره می‌خورند. می‌خواهم یک بازی معرفی کنم که در آن بُرد و باخت در بازی چندان جدی نیست و انتخاب‌های ما در بازی صرفاً برای خنده است.

بازی «شیر مرغ» یک بازی کارتی است که هر بار یک بازیکن در نقش خریدار و بقیه‌ی بازیکنان به عنوان فروشنده، نقش بازی می‌کنند. کارت‌ها دو دسته هستند؛ کارت‌های شخصیت و کارت‌های کلمه. بازیکنِ خریدار، یک کارت شخصیت از دسته‌ی کارت‌های شخصیت رو می‌کند و این‌گونه شخصیت او تعیین می‌شود. او ممکن است یک معلم باشد، یا یک راننده‌ی تاکسی و یا حتی یک جادوگر که آمده بازار تا خرید کند. دیگر بازیکنان نیز هرکدام شش کارت کلمه در دست خود دارند. آنها باید سعی کنند از بین کلمات دستشان، یک ترکیب دو کلمه‌ای جور کنند و چیزی را برای فروش به آن خریدار معرفی کنند.

مثلاً اگر شما خریدار باشید و شخصیت «دزد دریایی» برایتان رو شده باشد، منتظر می‌مانید تا فروشندگان یک‌به‌یک وسیله‌ای را برای فروش به شما ارائه کنند. یکی ممکن است از بین کارت‌های دستش کلمات «جوراب» و «سوراخ» را ترکیب کند و پس از کلی خوش‌آمدگویی و تقدیر و تشکر از زحمات شبانه‌روزی دزدان دریایی و توضیح این نکته که اصلاً دزدان دریایی یکی از حلقه‌های اصلی زنجیره‌ی ارزش هستند که هرگز قدر آن‌ها دانسته نشده و این‌که همیشه آرزو داشته یک دزد دریایی را از نزدیک ببیند، شروع می‌کند به توضیح‌دادن که «شما به عنوان یک دزد دریایی، روزها و شاید ماه‌ها روی کشتی به سر می‌برید و در این مدت بارها و بارها توسط هم‌قطاران خود مورد دست‌برد قرار می‌گیرید و حتی جوراب‌های شما از گزند دزدان در امان نیست. هرچه باشد شما و دوستانتان همه دزد هستید. این جوراب‌های جدیدی که تازه به دستمان رسیده هم مُد روز هستند و هم می‌تواند خیال شما را از دزدیده‌شدن راحت کند. همکار شما شبانه می‌آید جوراب‌های شما را بردارد می‌بیند سوراخ است و تصمیم می‌گیرد برود سراغ دیگری» و این‌گونه سعی می‌کند شما را قانع کند که این بهترین خریدی است که امروز می‌توانی پیدا کنی.

بازیکنان یک‌به‌یک محصولات خود را ارائه می‌کنند و در نهایت شما به عنوان خریدار، باید از بین تمام محصولات، فقط یکی را انتخاب کنید. شما باید برای انتخاب خود دلیل بیاورید و توضیح دهید که چرا تصمیم گرفتید از بین تمام محصولات ارائه شده، آن یکی را انتخاب کنید.

راستی، شما می‌توانید این بازی را خودتان هم بسازید. چند برگه کاغذ بیاورید و آن‌ها را تکه‌تکه کنید. روی هر تکه، یک کلمه بنویسید. کلمات باید برخی اسم و برخی صفت باشند. همچنین دسته‌ی دیگری از تکه‌کاغذها را به اسامی شخصیت‌ها اختصاص دهید. مهم نیست تکه‌کاغذها حتماً یک اندازه باشند و یا تمیز بُرش خورده باشند. کارت‌های کلمه را تا کنید و داخل یک ظرف بریزید، آن‌ها را هَم بزنید. هر بازیکن شش تکه برای خود بردارد و بازی را شروع کنید.