ما که می‌خواستیم خلق جهان با هم

سر به سر خوب باشند و مهربان با هم

سردبیر

الان که دارم در مورد یک مکان وحشتناک می‌نویسم، آن‌قدر ترس دور و برمان را گرفته است که دیگر کسی خبری از این مکان نمی‌شنود، اما زمان نوجوانی ما آن‌قدر خبر در مورد این جزیره زیاد بود که کتابهایی هم در ایران نألیف و ترجمه شد. «مثلث برمودا» در نظر ما، جایی خوفناک بود که درباره‌اش می‌گفتند هیچ هواپیمایی از بالای آن نمی‌توانست عبور کند، و اگر عبور می‌کرد ناپدید می‌شد! کشتی‌هایی که به آن نزدیک می‌شدند، انگار پودر می‌شدند. افسانه‌های زیادی در موردش ساختند؛ اما در آن زمان نفهمیدیم دقیقاً آن‌جا چه چیزی وجود دارد که این بلا را سر انسان‌ها می‌آورد! بعضی می‌گفتند آدم فضایی‌ها در آن‌جا هستند، از جن و پری هم صحبت به میان آمد و در ایران بعضی‌ها اعتقاد داشتند امام زمان(عج) در آن‌جا زندگی می‌کنند و ...

حالا بعید است شما خبری از آن بشنوید؛ انسان‌ها آن‌قدر بلا سر هم می‌آورند و ترس در دل همدیگر می‌اندازند که مثلث برموداها دیگر فراموش شدند؛ مثل اتفاق‌هایی که در همین نزدیکی‌های خودمان، در خاورمیانه میفتد: کشتار کودکان در عراق، یمن، افغانستان و یا فلسطینی که بیش از 70 سال است اشغالگران دارند خیلی راحت کودکان و نوجوانان را می‌کشند.

تکنولوژی قرار بود آرامش را با خودش به ارمغان بیاورد، اما متأسفانه بعضی‌ها از آن برای نابودی انسان‌های دیگر استفاده می‌کنند و یا ترس و وحشت به دل مردم می‌اندازند!

به هر صورت، هر کسی از هر گروهی، بچه‌ها را بترساند و در دلشان وحشت بیندازد، اشتباه می‌کند و فرق نمی‌کند چه دینی دارد و یا از کدام کشور است!!

کاش آدم‌هایی که دنیا را روز به روز ترسناک‌تر می‌کنند، در جایی مثل مثلث برمودا ناپدید می‌شدند!