زمین در سینه‌اش آتشفشان درد داشت!

سردبیر

حدود 2000 سال پیش کوه «وزوو» در ایتالیا یک باره فوران کرد و گاز و خاکستر و مواد مذابش را جاری کرد بر سر مردم شهر «پمپئی». آن قدر ناگهانی و با سرعت این اتفاق افتاد که حتی یک نفر هم نتوانست فرار کند! مردم در اثر شدت گرما، گازهای سمی و خاکستر کشته شدند.

طوری مواد مذاب و خاکستر این شهر را پوشاند که تا 1500 سال کسی از این شهر و عاقبتش خبر نداشت تا این که در قرن 18 میلادی باستان‌شناسان آن را زیر 3 تا 6 متر خاک و خاکسترکشف کردند.

داستان شهر پمپئی شباهت زیادی به داستان قوم «عاد»، «ثمود» و «لوط» دارد که در قرآن ذکر شده است. آتش و گرما گاهی عذاب بوده، اما در بسیاری از مواقع نعمت بوده است؛ مثل آتشی که خداوند با آن در کوه «سینا» بر حضرت موسی ظاهر شد، یا آتشی که حضرت ابراهیم درون آن پرتاب شد و به اذن خدا گلستان شد، و البته در زندگی ما هم آتش و گرما همین طور بوده است، استفاده‌های خیلی خوبی از آن کرده‌ایم و گاهی هم آتش باعث دردسرمان شده است. جنگ یکی از بدترین استفاده‌ها از آتش بوده و هست، و کلمه‌ی «آتش بس» را کاش انسان‌ها قبل از جنگ اختراع می‌کردند!