)
شُکر برای این هشتاد درصد!
لیلا عباسعلی‌زاده
از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن
فردا که نیامده‌ست فریاد مکن
نمی‌دانم چرا بهمن که می‌شود این شعر به یادم می‌آید. حرف بهمن که می‌شود خیلی‌ها یاد رفتن و رد شدن و گذشتن می‌افتند، ولی من می‌خواهم بگویم بارالها، تو را سپاس که مرا به بهمن رساندی!
بهمن، یعنی سوز و سرمای زمستان رو به پایان است. شاعر هم می‌گوید: «دی شد و بهمن گذشت، فصل بهاران رسید.»
انگار نه انگار که اسفند هم این وسط یک ماه است برای خودش.
بهمن که می‌شود، یعنی بیش‌تر از هشتاد درصد سال را پشت سر گذاشته‌ایم و مقدار کمی تا سال جدید مانده است.
خدایا، به خاطرکم و زیادهای زندگی از تو متشکرم!
پروردگارا! یاد تو گرما‌بخش محفل‌های زمستانی‌مان است. همیشه و همیشه در دل‌سردی‌های زندگی، با یاد تو دل‌گرم می‌شوم.
خدایا! به صورت کاملاً یواشکی ازت متشکرم که بهمنی را می‌گذارنم که سه تا شنبه پشت سر هم تعطیلیم و از دست آن درسی که خودت می‌دانی خلاص می‌شوم.
خدایا شکرت!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله