روز خدا
سیداحمد میرزاده
روزی پُر از شادی
روزی پُر از لبخند
یک روز تاریخی
یک روزِ بیمانند
روزی که در هر جا
شور و نشاطی بود
روزی که هر حرفی
با خنده قاطی بود
روز شکستِ شب
با خندهی خورشید
روحِ خدا آن را
روز خدا نامید
از بوق ماشینها
از شورِ آدمها
آهسته وا میشد
برفِ شبِ غمها
خورشید میخندید
بر مردمِ میهن
روزِ طلوعِ مهر
بیست و دوی بهمن
ارسال نظر در مورد این مقاله