)
میان‌بر
تشویق مجموعه‌ی خود
علی باباجانی
همه‌ی ما نیاز به تشویق داریم؛ یعنی کاری که شوق ما را برای حرکت زیاد کند. این تشویق ممکن است با زبان باشد، یک حرکت و یا با یک هدیه اتفاق بیفتد.
حالا به این سؤال جواب بده: تشویق چه کسی می‌تواند برایت مؤثرتر باشد؟
به چهار گزینه‌ی بالا می‌توان گزینه‌های دیگری اضافه کرد. شاید تو تنها با تشویق یک نفر بتوانی موفق شوی. مثلاً تشویق مادر خیلی بتواند تو را در پیشبرد کارت موفق‌تر کند؛ ولی ممکن است کسی مادر نداشته باشد. باید بنشیند و غمگین باشد که چرا مادر نیست تا تشویقش کند؟
به فرض مشوق تو، دوستت باشد. خب این دوست گاهی نیست. یا ممکن است مشوق آدم، دیگران باشند. به نظر تو دیگران همیشه هستند که تشویق کنند؟
مشوق هر کسی که باشد، حتی نزدیک‌ترین کس به تو، بیش‌تر وقت‌‌ها کنارت نیست که تشویقت کند. اگر باشد، ممکن است حالش خوب نباشد یا شرایط تشویق نداشته باشد.
پس چه باید بکنیم؟
بهتر نیست از ضبط موبایلت استفاده کنی؟ وقتی که طرف مقابلت تو را تشویق می‌کند، صدایش را ضبط کنی تا بشنوی.
ولی مشکل این است که همیشه موبایل در دسترس نیست.
اصلاً از حافظه‌ی خودت استفاده کن. مثلاً چند عبارت و جمله‌ی روحیه‌بخش را از دیگران حفظ کن تا به وقتش از آن استفاده کنی.
ولی ممکن است یادت برود. یا آن جمله‌ها برایت تکراری شود و نیاز باشد که به روزش کنی.
همه‌ی این‌ها را گفتم که این را یادآور بشوم.
عزیز دل من!
هیچ تشویقی، هیچ تشویقی! به اندازه‌ی تشویق خودت به خودت مؤثرتر نیست.
تو خودت باید خودت را تشویق کنی؛ چون تشویق خودت بی‌منت و بی‌زحمت است. بهترین کس هم اگر بخواهد تشویقت کند، باز یک روزی توقع دارد کاری را برایش انجام دهی، یا حداقل مثل خودش او را تشویق کنی.
پس بهتر است خودت وارد مجموعه‌ی بدن، جسم و روح خودت بشوی و تمام سلول‌ها و اعضای وجود خود را تشویق کنی و برای‌شان دست بزنی.
دست بزن برای این مغزی که دارد فکرهای خوبی به ذهنت می‌ریزد و زندگی‌ات را کنترل می‌کند. دست بزن برای این چشم‌هایی که راه را از چاه نشانت می‌دهند. آفرین بگو به این دست‌هایی که تایپ می‌کنند. تشکر کن از این ریه‌هایی که هوای دل‌نشین را به شُش‌هایت وارد می‌کنند.
پس تو که این مطلب را می‌خوانی، خودت، خودت را تشویق کن تا نیاز به تشویق دیگران نداشته باشی؛ البته که تشویق دیگران خوب است و باید از آن‌ها تشکر کنی، ولی هیچ تشویقی به تشویق خودت به خودت نمی‌رسد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله