روستای برسیان

ایرانگردی

روستای برسیان

عکس و نوشته: عدالت عابدینی

همان‌طور که به روستا نزدیک می‌شوم، مناره‌ی نسبتاً بلند آجری، مثل یک فانوس صحرایی هر مسافری را به سمت خودش می‌کشاند. این روستا، روستای برسیان در 35 کیلومتری جنوب شرق شهر اصفهان و در حاشیه‌ی رودخانه‌ی زاینده‌رود است.

مناره همان‌طور که از اسمش پیداست قبل از اسلام محل برافروختن آتش(نار) بوده است. هم راه را نشان می‌داده و هم محل برافروختن آتش برای مسافران بوده است.

یکی از زیباترین محرابی که تا حالا دیدم، همین محرابی است که در مسجد جامع این روستا می‌بینم. محرابی که به دوره‌ی سلجوقیان، یعنی حدود نهصد سال پیش برمی‌گردد، تقریباً صد سال قبل از این‌که مغول‌ها به ایران حمله کنند.

هر چه به محراب نگاه می‌کنم، از نگاه کردنش سیر نمی‌شوم.

نمازخانه‌ی مسجد، ابعادی 10متر در 10متر دارد و در کل از آجر است. بدون شک بیش از هزاران آجر در کل بنا به کار رفته است.