اربعین، واژه‌ای غریب!
نوید صنعتی- ملارد
«اربعین» چه واژه‌ی غریبی است. من هر وقت می‌نشینم و می‌خواهم درباره‌اش بنویسم، دلم می‌گیرد. حالم دگرگون می‌شود و به یاد سختی و مظلومیت کاروان عاشورا می‌افتم. به یاد کودکان تشنه و صبور قافله، زنان و بانوان فداکار و...که در نبرد حق و باطل جانانه ایستادند و با همه سختی‌ها خم به ابرو نیاوردند. به یاد سالار شهیدان می‌افتم که به خاطر نزدیکی معنوی و حقیقی به خالق یکتا، در مقابل یکی از سخت‌ترین آزمون‌های الهی قرار گرفت و با عزت و کرامت فاتح اصلی میدان شد.
کربلا شکوه‌مندترین و با عظمت‌ترین جلوه‌های حق علیه باطل بود که رویارویی لشکر حق و لشکر کفر را جلوه کرد... نبردی که می‌تواند تا ابدالدهر الگو و نوری باشد برای همه کسانی که طالب درس حکمت، آزادگی و خداشناسی هستند.
کربلا یک نبرد نبود، پلی است برای برقراری ارادت و دوستی ما با کاروان کربلا و امام حسین(ع) که قلب‌های‌مان را برای همیشه با عشق و آزادگی به کربلا پیوند می‌زند و دوستی‌های دوطرفه را استوار و محکم می‌سازد.
کربلا، نقطه شروع بهترین دوستی‌های ناب و خالصانه بندگان با خدا است. کربلا سرآغاز دوستی‌های دوطرفه است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله