صفحه‌ی خدا

پیدا کردن خدا مثل سلامتی بعد از یک بیماری لاعلاج است

رقیه ندیری

این روزها در این خیالم که تو را در تابیدن می‌شود پیدا کرد، یا در نفس کشیدن؟

به این فکر می‌کنم که تو در روییدن و دویدن هم هستی؟

این روزها تو را در خنکای سحر پیدا می‌کنم و در صدای دختری دوساله و کنجکاویِ پسری ده‌ساله.

راستش دلم می‌خواهد بگویم که تو را بیش‌تر از همه در دوست داشتن پیدا می‌کنم.

وقتی پیدایت می‌کنم، شمعی در دلم جوانه می‌زند. روشن می‌شوم و روشنی را با خودم به آشپزخانه می‌برم یا به حیاط یا به کوچه و خیابان.

این روزها فهمیده‌ام: «پیدا کردنت مثل سلامتی بعد از یک بیماری لاعلاج است.» مثلاً فکر می‌کنم مادرم بعد از یک بیماری سخت، حال خوبش را به همه جای خانه ببرد، لبخندش دم بیاید و همراه بوی چای هل، اتاق‌ها را بگردد. پیدا کردن تو همین‌قدر نفیس و به یاد ماندنی است.