ثارالله جنیدی – کلاس هفتم – ورامین
(1)
چند قرن است ساکت نشسته
گیج و منگ است
راستی او فقط تختهسنگ است
(2)
روی ماه را پوشاند
ابر سرد و سیاه و سرگردان
آفتاب آمد و دوباره جهان...
(3)
اگر مانند مرداب است جای تو
ولی مانند نیلوفر
برو بالا و بالاتر
چه تغییری!
چه تقدیری از این بهتر؟
(4)
تبر برندار
حیف است
درختی بیفتد برای سخنهای بیفایده
******************************
آدمبرفی
حنانه جنیدی – کلاس چهارم – ورامین
آدمبرفی مهربان سرما خورد
آدمبرفی به آسمان نگاه کرد
خورشید خانم به او یک پتو داد
آدمبرفی گرم شد
رفت زیر نور خورشید
با شادی ورزش کرد
عرق کرد
لاغر شد
آب شد...
ارسال نظر در مورد این مقاله