)
چه خبر از جهان؟
شیخ زکزاکی، مردی که همیشه چای داغش آماده است
سیده‌اعظم سادات
چهره‌اش مثل شب سیاه است؛ اما شبی آرام، زیبا و دوست‌داشتنی. چشم‌های نافذش مثل دو ستاره‌ی پرنور می‌درخشند. اگر ندیده بودمش و نمی‌شناختمش باورم نمی‌شد اوست که با لباس خدمه برای این همه جمعیت چای می‌ریزد. چایِ داغی که با سرکشیدنش روز به روز به دوستداران علیm اضافه می‌شود.
به ساعت نگاه می‌کنم. ذره‌ای دلم نمی‌خواهد خداحافظی کنم. فکر ندیدن او و نبودن در بین جمعیت شیعیان نیجریه دیوانه‌ام می‌کند؛ اما چاره‌ای نیست. به سمتش می‌روم. با رویی باز دست راستش را بالا می‌گیرد و به طرفم می‌آید. با مهربانی می‌گوید: «شنیده‌ام می‌خواهید به ایران برگردید!» دست راستش را جلو می‌آورد. دستش را می‌گیرم. دستم را می‌فشرد. با صدایی آرام می‌گوید: «سلام مرا به برادران ایرانی‌مان، شیعیان خوش‌رو، خوش‌بو و سفیدروی این کشور برسان و بگو از ما سیاه‌ها یک نفر بیش‌تر در لشگر امام حسینm نبود. (جون بن حوی) ولی الآن چهارده میلیون نفر زن و مرد آماده‌اند تا هر زمان ندای ملکوتی امام زمانk بلند شد در رکاب ایشان حاضر شوند.»
به چهره‌ی نورانی‌اش می‌خندم. دست چپش را بالا می‌آورد. یک استکان چای تعارف می‌کند. استکان را از او می‌گیرم. سر می‌کشم چای داغ را ...
***
گاهی اوقات بعضی از نعمت‌ها برای ما آن‌قدر عادی است که ذره‌ای آن را حس نمی‌کنیم، مگر این‌که در شرایطی سخت قرار بگیریم یا این‌که کسی را ببینیم که در آن شرایط سخت قرار دارد. بیش‌تر ما ایرانی‌ها در خانواده‌ای شیعه و عاشق امام علیm و خانواده‌اش به دنیا آمده‌ایم. برای همین هیچ وقت سختی نگه داشتن مذهب شیعه را حس نکرده‌ایم. در حالی که همین حالا هم در بعضی از کشورها شیعه بودن جرم است. یکی از این کشورها «نیجریه» در قاره‌ی آفریقاست. رهبر جنبش اسلامی شیعیان نیجریه مردی با ایمان، مقتدر و خوش‌اخلاق به نام «شیخ ابراهیم یعقوب زکزاکی» است.
او در سال 1953 میلادی در شهر زاریا نیجریه به دنیا آمد. بعد از گذراندن دوره‌ی کودکی و نوجوانی به تحصیل در رشته‌ی اقتصاد مشغول شد؛ اما از آن‌جا که علاقه‌ی زیادی به تحصیل در علوم دینی داشت در حوزه‌های زاریا هم به تحصیل علوم اسلامی قرآنی پرداخت. در کنار علم‌آموزی به فعالیت‌های سیاسی هم مشغول بود. آن‌قدر که بارها بازداشت و زندانی شد و حتی همسر و فرزندانش را در این راه از دست داد.
بعد از پیروزی انقلاب بارها به کشور ما ایران مسافرت کرد و از انقلاب اسلامی که در خاورمیانه بی‌نظیر بود الگو گرفت. تقریباً انقلاب اسلامی ایران و جنبش اسلامی نیجریه هم زمان شکل گرفته‌اند. او به شدت به امام خمینیq علاقه‌مند شد به طوری که در سال‌روز رحلت امام این پیام را داد: «شما نمی‌توانید امام خمینی را یک رهبر سابق یا قدیمی بنامید. او هنوز هم رهبر است.»
پس از دیدارهای زیاد در حوزه‌ی علمیه، با لباس روحانیّت به کشورش نیجریه برگشت و در منطقه‌ی زاریا و کانو به تبلیغ تشیع پرداخت. او از سال 1980 تا حالا بیش از هشت میلیون نفر شیعه تربیت کرده است. با توجه به این که از 150 میلیون نفر جمعیت نیجریه نیمی از آن‌ها مسیحی و نیمی سنی مذهب هستند، همین مسئله برای بعضی‌ها ناخوشایند بود و برای جلوگیری از این کار، دست به هر کاری می‌زدند؛ حتی گروه تروریستی «بوکوحرام» که حمایت کننده‌ی آن وهابیون عربستان هستند، به شکل‌های مختلف و بارها به اذیت و گوشه‌گیر کردن شیعیان نیجریه مشغول شدند و برای آزار رساندن به شیعیان کارهای ناجوانمردانه کردند.
در 22 آذر سال 94 وقتی که ارتش نیجریه به حسینیه‌ی «بقیة‌الله» حمله کرد سیصد نفر از شیعیان به شهادت رسیدند و وقتی به منزل شیخ زکزاکی هجوم بردند و با جمعیت زیادی برای دفاع از ایشان روبه‌رو شدند، باز هم به تیراندازی ادامه دادند و تعداد زیادی را به خاک و خون کشیدند. آن‌ها همسر و پسران شیخ زکزاکی را کشتند و خود او را به جایی نامعلوم برده، زندانی کردند. با نبودن پزشک و تجهیزاتی معمولی حال او روز به روز بدتر شد و یکی از چشم‌های شیخ به کلی نابینا شد.
بعد از گذشت سال‌هایی سخت در زندان که البته برای ایشان عادی شده بود در دوازدهم آذر سال 95 شیخ زکزاکی از زندان آزاد شد و دوباره موجی از شادمانی به جمع شیعیان نیجریه برگشت. البته او هنوز به شدت زیر نظر مأموران امنیتی نیجریه است و نمی‌تواند به صورت آزادانه به هر جا که دوست دارد رفت و آمد کند. در زمان‌هایی که شیخ در زندان بود ریاست مجمع شیعیان نیجریه به عهده‌ی یکی از شاگردان او، شیخ یعقوب یحیی بود.
مردم نیجریه شیخ زکزاکی را سیدحسن نصرالله آفریقا می‌دانند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله