10.22081/hk.2017.63894
)
نهال‌ها تشنه‌اند
سلاله چگینی - 14ساله – کرج
آسمان همیشه در چشمانت پنهان است. چشمانی که گاه خبر از تنهایی می‌دهد. گاهی لبریز از غم است و گاهی هم بارانی است...
آسمان را بوی اقاقیا سخت در آغوش گرفته است، تشنه‌تر از زمین است...
درخت‌ها کوچک‌اند و نیاز به شرایط زندگی دارند؛ تشنگی‌شان را می‌توان از آسمان‌شان، از زمین‌شان، از ریشه‌های خسته‌ی پیرشان فهمید.
روزها طولانی‌اند و آفتاب چون کوره‌ی داغ آهنگری در صحرایی داغ حرارتش را به نهال‌ها می‌دهد. شاید خورشید کمی نامهربان است و خودخواه که اجازه نمی‌دهد ابرها رویش را بپوشانند و نهال‌ها کمی گریه‌ی آسمان را به جان بخرند...
من اما نگران‌شان هستم؛ بیش‌تر از چند روز نمی‌توانند نفس بکشند...
نهال‌ها تشنه‌اند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله