)
مـترجـم: آیـدا تـرکانـلو
کلاغ‌ها می‌توانند صدای انسان را تقلید کنند
شاید باورتان نشود که کلاغ‌ها می‌توانند حتی بهتر از بعضی طوطی‌ها صحبت کنند. هم‌چنین آن‌ها می‌توانند صداهای دیگری را هم تقلید کنند؛ صداهایی مثل صدای موتور ماشین، سیفون دستشویی و صدای پرندگان و حیوانات.
کلاغ‌ها می‌دانند با تقلید صدای گرگ و روباه می‌توانند آن‌ها را به خود جذب کنند؛ چون خودشان نمی‌توانند اجزای لاشه‌‌ی یک حیوان را از هم تفکیک کنند؛ بنابراین با تقلید صدا، گرگ‌ها و روباه‌ها را خبر می‌کنند تا آن‌ها به جسد آن حیوان حمله کنند. زمانی که گرگ‌ها و روباه‌ها سیر شدند؛ کلاغ‌ها به سمت باقی‌مانده‌ی غذا می‌روند و آن را می‌خورند.
کلاغ‌ها، خانه‌های قلابی می‌سازند تا شکارچیان را فریب دهند.
کلاغ‌های خانگی وقتی صاحبان‌شان را می‌بینند، صدای خاصی درمی‌آورند. آن‌ها با این کار صاحبان‌شان را صدا می‌زنند؛ در حالی که وقتی افراد دیگر را می‌بینند، این کار را انجام نمی‌دهند.
اگر شما به یک کلاغ خیره شوید، دفعه‌ی بعد که او شما را ببیند، می‌تواند شما را بشناسد. کلاغ‌ها قادرند هر رویدادی را با جزئیاتش به خاطر بیاورند. آن‌ها خانه یا مکان‌هایی که یکی از اعضای خانواده‌ی‌شان در آن مرده است را به یاد می‌آورند. اگر شما یک گروه کلاغ را باهم ببینید و سعی کنید که اختلاف ظاهری آن‌ها را شناسایی کنید، دفعه‌ی بعد که آن‌ها را دیدید، شاید نتوانید آن‌ها را از یک‌دیگر تشخیص بدهید، ولی آن‌ها می‌توانند این کار را بکنند.
در یک تست هوش، تکه غذایی را به یک نخ آویزان می‌کنند و آن نخ را می‌کشند. کلاغ مجبور است که غذا را به چنگ آورد. او با چنگال‌هایش غذا را محکم می‌گیرد و این کار را چندین مرتبه تکرار می‌کند تا به غذا دست پیدا کند. خیلی از کلاغ‌ها با اولین تلاش، به غذا دست پیدا می‌کنند. برخی دیگر هم در مدت سی ثانیه.
کلاغ‌ها برای این‌که مردم از صخره‌ها بالا نروند و به لانه‌های آن‌ها نزدیک نشوند، سنگ‌ها را از آن بالا به طرف مردم هل می‌دهند.
وقتی یک کلاغ در حال مردن است، گروهی از کلاغ‌های دیگر دور او جمع می‌شوند و به او حمله می‌کنند تا او هرچه زودتر بمیرد و از درد و رنج نجات پیدا کند.
کلاغ‌ها می‌دانند که کلاغ‌های دیگر منتظرند ببینند آن‌ها غذای‌شان را کجا پنهان می‌کنند تا بعد یواشکی بروند و آن را برای خودشان بردارند؛ برای همین تظاهر می‌کنند که آن غذا را در یک جای مشخص می‌گذارند؛ در حالی که آن را دور از چشم بقیه در جای دیگری پنهان می‌کنند. از آن‌جا که کلاغ‌های دیگر هم مثل آن‌ها باهوش هستند، گول نمی‌خورند و بالأخره آن غذا را پیدا می‌کنند؛ بنابراین این روش گاهی کارساز است.
وقتی کلاغ می‌خواهد گردو بخورد، می‌بیند که نمی‌تواند گردو را به راحتی بشکند. این پرنده‌ی زیرک، گردوها را در بزرگ‌راه می‌گذارد تا وسایل نقلیه از روی آن عبور کنند و گردوها بشکنند و او بتواند گردو بخورد.
کلاغ‌ها از اشتباه‌های‌شان درس می‌گیرند
هر سال هزاران کلاغ مهاجرت می‌کنند. اگر یک کشاورز از ورود کلاغ‌ها به مزرعه‌اش خسته شود و به یکی از آن‌ها تیراندازی کند، چندین هزار کلاغ مسیرشان را تغییر می‌دهند.
کلاغ‌ها می‌توانند نقطه‌ها را بشمارند
طبق یک تحقیق انجام‌شده، کلاغ‌ها قادرند بدون توجه به اندازه، شکل و ترتیب، تعداد نقطه‌ها را تشخیص دهند. دانشمندان به کلاغ‌ها آموزش داده‌اند تا چندین نقطه را بشناسند. سپس اندازه و ترتیب نقطه‌ها را تغییر می‌دهند؛ ولی این پرنده هنوز قادر است تعداد نقطه‌ها را بشمارد.
محققان دریافته‌اند که یک ناحیه از مغز این پرنده که باعث فعال شدن بخش بصری می‌شود و نورون‌های عصبی (رشته‌های عصبی) را دریافت می‌کند، سایز، اندازه و ترتیب اشکال را در خود ثبت نمی‌کند؛ ولی تنها چیزی که ثبت می‌کند تعداد نقطه‌هاست. وقتی کلاغ 3 نقطه یا 3 دانه و یا حتی 3 شکارچی را می‌بیند، سلول‌های عصبی مغزش فقط می‌توانند تعداد چیزهایی را که دیده است تعیین کنند.
شاید تصورش برای‌تان سخت باشد، ولی کلاغ‌ها می‌توانند تا عدد شش بشمارند. از کارهای عجیب دیگری که کلاغ‌ها می‌توانند انجام دهند، این است که برای جذب ویتامین دی، حمام آفتاب می‌گیرند.
کلاغ‌های سالم به کلاغ‌های فلج کمک می‌کنند؛ اما آن‌ها یک نیمه‌ی پنهان دارند؛ چون آن‌ها معمولاً بنا به دلایل نامعلومی یک‌دیگر را می‌کشند و این کار، دانشمندان را گیج کرده است! کلاغ‌ها واقعاً موجودات اجتماعی و احساساتی هستند. آن‌ها شادی، خشم و عصبانیت‌شان را نشان می‌دهند. در میان پرندگان، به جز طوطی‌ها، مغز کلاغ‌ها از همه بزرگ‌تر است.
کلاغ‌ها حتی برای خودشان وسیله‌ی سرگرمی درست می‌کنند. این رفتار، به ندرت در حیوانات دیده می‌شود. آن‌ها از چسب، کاج، توپ گلف یا سنگ کمک می‌گیرند تا با یک‌دیگر بازی کنند. آن‌ها گاهی اوقات موجودات دیگر را مسخره می‌کنند یا ادای آن‌ها را درمی‌آورند!
کلاغ‌ها، کارهای عجیبی با مورچه‌ها انجام می‌دهند
همان‌طور که می‌دانید، مورچه‌ها در کنار لانه‌‌ی‌شان خاکریز درست می‌کنند. کلاغ‌ها هم روی آن خاکریز دراز می‌کشند و غلت می‌خورند؛ بنابراین مورچه‌ها هم به سمت آن‌ها هجوم می‌آورند. کلاغ‌ها، مورچه‌ها را له می‌کنند و عصاره‌ی آن‌ها را مثل عطر به پرهای‌شان می‌مالند. این عصاره به آن‌ها کمک می‌کند تا انگل‌ها، مزاحم آن‌ها نشوند. پرندگان نغمه‌سرا و جی‌جاق‌ها (نوعی پرنده) نیز این کار را انجام می‌دهند.
کلاغ‌ها از حرکت‌های دست استفاده می‌کنند. طبق گفته‌ی محققان، کلاغ‌ها خیلی ماهرانه و بی‌سروصدا علامت و پیام می‌دهند. به عبارت دیگر، آن‌ها از حرکت‌های دست استفاده می‌کنند تا ارتباط برقرار کنند.
در یک تحقیق انجام‌شده در استرالیا مشخص شد که کلاغ‌ها با منقارشان به یک شیء اشاره می‌کنند تا آن را به پرندگان دیگر نشان دهند؛ درست مثل این‌که ما برای اشاره کردن به چیزی، از انگشتان‌مان استفاده می‌کنیم. آن‌ها یک شیء را بلند می‌کنند تا توجه پرنده‌ی دیگر را به خود جلب کنند. این اولین بار است که محققان دریافته‌اند که این حرکت‌های دست و صورت، در هر حیوانی به جز پستان‌داران به طور طبیعی اتفاق می‌افتد.
کلاغ‌ها، پرندگان سازش‌پذیری هستند
آن‌ها می‌توانند در شرایط مختلف آب و هوایی زندگی کنند. آن‌ها با آب و هوای برفی، بیابانی، کوهستانی و جنگلی سازگار هستند. گزارش شده است که این لاشخورها بیش از هزار نوع غذا می‌خورند؛ غذاهایی مثل حشرات، کرم‌ها، انواع دانه، تخم پرندگان، جوجه، موش، ماهی، حلزون و قورباغه، گوشت، میوه، لاشه و فضولات حیوانات.
کلاغ‌ها دشمنان کمی دارند و در حیات وحش می‌توانند چیزی بین هفده تا چهل سال عمر کنند.
کلاغ‌ها با یک‌دیگر هم‌دردی می‌کنند
به نظر می‌رسد، کلاغ‌ها برخلاف طبیعت شوم و شیطانی‌شان، قادر باشند احساس هم‌دلی کنند. زمانی که دوست یک کلاغ در جنگ شکست می‌خورد، کلاغ‌های دیگر به کلاغ شکست‌خورده، دل‌داری می‌دهند. آن‌ها هم‌چنین پرندگانی که دوست‌دار آن‌ها هستند را به خاطر می‌آورند. کلاغ‌ها در یک رابطه‌ی صمیمانه، حداقل به مدت سه سال از تاریخ اولین دیدارشان نسبت به دشمنان‌شان و از روی بدگمانی نسبت به کلاغ‌های غریبه، عکس‌العمل نشان می‌دهند.
کلاغ‌ها در گروه‌های نوجوان پرسه می‌زنند
کلاغ‌ها هم مانند سایر موجودات در طول زندگی‌شان جفت‌گیری می‌کنند. بچه‌کلاغ‌ها وقتی به سن نوجوانی می‌رسند، خانه را ترک می‌کنند و به گروه هم‌سالان خود می‌پیوندند. این گروه از پرندگان جوان، تا زمانی که برای خودشان جفت انتخاب کنند، با هم زندگی می‌کنند. برای یک کلاغ، زندگی در میان گروه‌های هم‌سال، به طور قابل توجهی نگران‌کننده است. دانشمندان دریافته‌اند که میزان هورمون‌های آزادشده‌ی استرس در کلاغ‌های بالغ مجرد نسبت به کلاغ‌های بزرگ‌سالِ متأهل، بیش‌تر است؛ بنابراین زندگی در گروه کلاغ‌های نوجوان سرکش، به هیچ وجه آسان نیست.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله