فاطمه نفری

تا به حال به عکس پروفایل دوستان و آشنایان‌تان دقت کرده‌اید؟ اصلاً خودتان چه عکس‌هایی را روی پروفایل‌تان می‌گذارید؟ شما از آن دسته آدم‌هایی هستید که می‌خواهید با عکس پروفایل‌تان حرف‌های نگفته‌ی‌تان را بزنید، یا فقط از گذاشتن عکس روی پروفایل برای معرفی خودتان استفاده می‌کنید؟

از سؤال‌های من تعجب نکنید! آخر من مواردی را دیده‌ام که شاید برای شما هم جالب باشد. می‌خواهید چند نمونه‌اش را برای‌تان بگویم؟

برای شروع آن پسر نوجوان بی‌عاری را می‌گویم که گشنه‌اش شده و حال و حوصله‌ی سراغ یخچال رفتن را ندارد. ایشان روی یک ورقه می‌نویسد من گشنه‌ام! و یک عکش ازش می‌گیرد و می‌گذارد روی پروفایلش. گزارش شده، پیتزایی محل که شماره‌ی پسر را داشته، جگرش چنان کباب شده که یک پیتزا فرستاده دم خانه‌ی او.

حالا قضیه‌ی آن دختر و پسری را بگویم که تا چند دقیقه‌ی پیش قرار بود ازدواج کنند و عاشق و معشوق هم بودند. هر وقت عکس پروفایل‌شان را می‌دیدی، عکس دوتا قناری عاشق را گذاشته بودند و این عکس‌ها آن‌قدر عاشقانه و زیبا بود که آدم حالش بهم می‌خورد. بعد یکهو قرار ازدواج‌شان بهم می‌خورد یا به قول امروزی‌ها کات می‌کنند؛ حالا پروفایل‌های‌شان دیدن دارد! دختر که تا دیروز از عکس پروفایلش قلب و دل و قلوه بالا می‌رفت و نوشته بود: «زندگی یعنی نفس کشیدن در هوای تو...» حالا گذاشته: «آن‌قدر هوای این شهر آلوده است که می‌خواهم عق بزنم!»

پسر که تا دیروز نوشته بود: تمام زندگی‌ام را به پای عشق می‌ریزم، حالا نوشته: عشق، مزخرف‌ترین دروغ دنیاست!

بعد جالب این‌جاست که هنوز دو هفته نکشیده، یکهو عکس پروفایل پسر عشقولانه می‌شود و زیرش می‌نویسد: فرشته‌ی نجاتم به زندگی‌ام خوش آمدی!

حالا دختر از حرصش هر یک ساعت، یک عکس‌نوشته می‌گذارد روی پروفایلش که: از خائن‌ها متنفرم!  با من بودن لیاقت می‌خواهد! به جهنم که رفتی... و این آخرها هم فحش‌هایی می‌دهد که نمی‌شود نوشت و سانسورش می‌کنم.

یا مورد تازه‌تری که از توانایی‌های خارق‌العاده‌ی عکس پروفایل دیدم، استفاده در قهرهای زن و شوهری است.

زن: گاهی باید رفت تا قدرت را بدانند! مرد: گاهی تنهایی چه فازی می‌ده!

موارد دیگر هم که حتماً همه‌ی‌تان دیده‌اید، معرفی فرزندان خانواده، به‌خصوص فرزند تازه متولد‌شده، معرفی روابط خانوادگی، شام دیشب، اماکن گردشی و تفریحی، کدبانوگری و حرف‌های مستتر در درونش که: ببینید من چه‌قدر کدبانو هستم و چشم‌تان دربیاید، روز تولد، سال‌گرد ازدواج، عروسی، مرگ و...

یعنی آن بدبختی که این قابلیت را توی تلگرام اختراع کرده، ذهنش به یک‌هزارم خلاقیت مردم عزیز کشور ما نمی‌رسد. او فکر می‌کرده که فقط با عکس پروفایل آدم‌ها می‌توانند خودشان را معرفی کنند و یک چهره‌ی کلی از خودشان به نمایش بگذارند!

حالا نظر شما چیست؟ شما جزء کدام دسته هستید؟ از آن‌ها که می‌خواهند با عکس پروفایل‌شان به همه بگویند مثلاً ما خیلی خوش‌بختیم، یا از آن آدم‌های از خود متشکرید که هر روز هزارتا عکس سلفی از خودشان می‌گیرند و بهترین‌شان را می‌گذارند روی پروفایل یا از آن آدم‌های مشغول که وقت نمی‌کنند هر چند ماه عکس‌شان را عوض کنند؟ می‌گویید به من چه؟ حق هم دارید، بالأخره هر کس یک‌سری مسائل خصوصی توی زندگی‌اش دارد!

اما بگذارید یک حرف را درگوشی بگویم و بروم: تو رو به خدا، وسط این مسخره‌بازی‌ها حواس‌تان به یک چیز باشد: این‌که روابط ما آدم‌ها تقریباً دارد با هم‌دیگر قطع می‌شود. مواظب این دنیای مجازی باشید. دنیای مجازی به حد کافی ما را از هم‌دیگر دور کرده، دیگر از عکس پروفایل‌تان برای رسیدن به این هدف کمک نگیرید. تو رو جان همان گوشی موبایل‌تان که از جان‌تان بیش‌تر دوستش دارید، اگر حرف و خُرده برده‌ای با کسی دارید، بروید دیدنش، یا تلفن بزنید و باهاش حرف بزنید. باور کنید داد و بیداد حضوری تخم کینه را زودتر ریشه‌کن می‌کند تا با گوشه و کنایه با هم‌دیگر حرف زدن!

باور کنید ما آدم‌های قرن 21 به حد کافی تنها هستیم و کله‌ی‌مان توی یقه‌ی‌مان فرو رفته که دیگر نیازی به این جنگولک‌بازی‌ها نیست!