من موجودی کامل هستم
مهدی خسروی
سلام نوجوان !
آیا تابه‌حال احساس تنهایی کرده‌ای؟ آیا شکستی را تجربه کرده‌ای؟
اگر جوابت مثل من، بله است، آن موقع به خودت چه احساسی داشتی؟
آیا خودت را با دیگران مقایسه کردی؟ آیا فکر کردی اصلاً اعتمادبه‌نفس نداری؟
فکر کردی: باید اعتمادبه‌نفس پیدا کرده و به خودم اضافه کنم؟ !
دام اعتمادبه‌نفس !
این سؤال‌ها همیشه در این مواقع سراغ ما می‌آیند. راستش را بخواهی این فکرها دام‌هایی است که ما را همیشه گرفتار می‌کنند! اصلاً اعتمادبه‌نفس ربطی به کارهایی که می‌کنیم ندارد. حل مشکلات‌مان به راه‌حل‌هایی بستگی دارد که انتخاب می‌کنیم؛ دشواری‌های زندگی متفاوت است و ما هر چه با مسائل زندگی روبه‌رو می‌شویم، توان‌مندتر می‌گردیم .
پس زندگی، هم به خودمان بستگی دارد و هم به مسائل بیرون از خودمان !
اما من می‌خواهم بگویم دنبال اعتمادبه‌نفس بیرون از خودمان نگردیم. اعتمادبه‌نفسی که زیاد می‌شنوید، همان «رابطه‌ی شما با خودتان است.»
از امروز توی صفحه‌ی «سلام نوجوان» سه تا قرار بگذاریم :
قرار اول: فقط از وجود خودمان صحبت کنیم، نه مسائل بیرونی .
قرار دوم: خودمان را خوب و درست بشناسیم. برای این کار و بازکردن قفل خویشتن، دنبال کلیدهایی باشیم .
قرار سوم: هر کلیدی را که پیدا کردیم، سعی کنیم با خویشتن، دوست جون‌جونی بشویم و با او روابط خوب و قوی داشته باشیم .
کلید اول:
طبق قرارمان امروز باید با هم یک کلید پیدا کنیم .
اول خوش‌حال باشیم که می‌خواهیم مسیر جدیدی از زندگی را با پرده‌برداشتن از خود واقعی و کشف آن شروع کنیم .
من فکر می‌کنم همه‌ی ما برای زندگی‌کردن متولد شدیم. نوجوان که می‌شویم، هدف‌هایی برای زندگی تعیین می‌کنیم و برای رسیدن به آن‌ها، به اطلاعات و مهارت‌هایی نیاز داریم؛ اما آیا من موجودی کامل به دنیا آمده‌ام؟ آیا برای حرکت در مسیر اهدافم، می‌توانم به خودم مطمئن باشم؟ یا نه، من از نظر سلامت روحی و روانی، موجودی ناقص هستم و برای زندگی باید خودم را اصلاح کنم؟
کلید اول همین‌جاست !
اگر فکر کنیم هر چه نیاز است، در اختیار داریم و بدن‌مان کاملاً مجهز است، به خودمان مطمئن می‌شویم و با آرامش و اطمینان هدف‌های‌مان را دنبال می‌کنیم .
اما اگر این جور فکر کنیم که باید خودِ جدیدی خلق کنیم و بسازیم تا بتوانیم زندگی کنیم، دیگر به خودمان اعتماد نداریم و بیرون از خودمان دنبال اعتمادبه‌نفس و آرامش می‌گردیم .
من فکر می‌کنم کسانی را که موفق می‌بینیم، بدن و مغزی مثل ما دارند، روی زمین زندگی می‌کنند و هر روز 24 ساعت وقت دارند؛ حتی با پیش‌رفت‌های جدید و فن‌آوری‌های نو، دسترسی به دانش و اطلاعات علمی، برای همه آسان‌تر شده است و فرصت‌های تلاش و زمینه‌های موفقیت، فراوان و متنوع هستند .
اگر موافقید، به جای فکرکردن به پول، وقت و امکانات بیرونی، کلید اول را بسازیم .
کلید می‌تواند یک جمله یا یک پاراگراف باشد! خوب است جایی در اتاق یا تقویم‌مان جاکلیدی درست کنیم و هر کلیدی را که درست کردیم، آن‌جا بگذاریم تا مرتب ببینیم و از آن استفاده کنیم؛ یعنی نیرو و انرژی بگیریم .
کلید پیشنهادی من این است :
من موجودی کامل هستم، به خودم اعتماد و اطمینان دارم و می‌خواهم خودم را بیش‌تر بشناسم؛ نه این‌که خود جدیدی بسازم! *
)
ارسال نظر در مورد این مقاله