رضا داودآبادی‌فراهانی- استان مرکزی
از کودکانی
که خواب‌های‌شان را
تفنگ‌ها دیکته می‌کنند!
گیشه‌ها پر شده‌اند،
از کودکانی که
کوره‌های کار
آبی آسمان‌شان را سوزانده؛
از چشمان بچه‌هایی
که روزهای یتیمی‌شان مه‌آلود است!
و تو
نگاه‌های بدون زیرنویست،
بر بال فرشته‌ها به نمایش درمی‌آید!
نگاتیوها،
فیلم‌ها،
همه، نگاه مهربان تو را
ذخیره کرده‌اند!
و تو
هنر هشتم را می‌سازی؛
در اوج بی‌هنری دنیا
و هنر هشتم تو
اولین عجایب دنیا می‌شود!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله