نویسنده
وای به روزی که تلفن همراه می‌شود بلای جان!
این روزها دیگر نداشتن تلفن همراه یک موضوع تعجب‌آور است؛ اگر شخصی یک تلفن همراه در کیف یا جیبش نداشته باشد، برای اطرافیانش بسیار سؤال‌برانگیز خواهد بود.
ورود تلفن همراه به کشور ما تقریباً به بیست سال گذشته بازمی‌گردد. سال‌های بسیاری به طول انجامید تا پدیده‌ی تلفن همراه از سوی مردم پذیرفته شد و آنان از این اختراع استقبال کردند تا جایی که امروزه برخی از اشخاص بیش از یک عدد تلفن همراه در اختیار دارند.
اما، وای به روزی که تلفن همراه می‌شود بلای جان!
اگر آن‌چنان به تلفن همراه‌تان وابسته هستید که از هزینه‌های‌تان کم می‌کنید تا از عهده‌ی پرداخت قبض آن برآیید، اگر به دلیل سرگرم بودن با تلفن همراه‌تان در کوچه و خیابان به زمین می‌خورید، اگر شب‌ها برای چک‌کردن تلفن همراه‌تان از خواب بیدار می‌شوید یا در سالن‌های سینما چهره‌ی‌تان مدام با نور صفحه‌ی تلفن همراه‌تان روشن می‌شود و یا بدتر از آن، هنگامی که آن را پیدا نمی‌کنید، وحشت‌زده می‌شوید - البته بگویم این‌جا مسئله‌ی گم‌شدن تلفن مطرح نیست، بلکه شما درمی‌یابید تلفن همراه‌تان را در خانه جا گذاشته‌اید و احساس می‌کنید قلب‌تان از وحشت پایین و بالا می‌رود و پیش خود می‌گویید: اگر کسی بخواهد به من زنگ بزند چه؟- باید بگویم اعتیاد شما به تلفن همراه خارج از کنترل شده است و وقت آن رسیده که کاری انجام دهید!...
زنگ‌خور خود را کاهش دهید.
در ابتدا باید تعداد پیامک‌ها یا زنگ‌هایی که به تلفن همراه‌تان می‌رسد را کاهش دهید؛ چراکه این کار باعث می‌شود تا کم‌تر به سمتش بروید و آن را تنها یک وسیله‌ی ارتباطی در موقعیت‌های ضروری بدانید. شما می‌توانید با مراجعه به مخابرات، درخواست کنید تا دیگر پیامک تبلیغاتی برای‌تان ارسال نشود. با این روش کم‌تر به سمت تلفن همراه جلب می‌شوید و بیش‌تر به درس خواندن می‌پردازید.
تا مجبور نشده‌اید از تلفن همراه‌تان استفاده نکنید
این روزها خیلی از افراد تلفن همراه خود را همیشه در دست دارند و حتی شب‌ها آن را زیر سر خود می‌گذارند؛ این کار نه تنها از نظر پزشکی زیان‌آور است، بلکه باعث شده تا شما حتی یک لحظه هم دوری تلفن همراه‌تان را نپذیرید.
وقت آن رسیده تا استفاده‌ی خود را از این وسیله محدود کنید. تنها وقتی از آن استفاده کنید که نیاز به زنگ‌زدن داشته باشید. برای مثال، شما می‌توانید بازی‌های تلفن همراه‌تان را پاک کنید یا از سیستم اینترنتی آن کم‌تر استفاده کنید. چه لزومی دارد که شب‌ها اخبار را از اینترنت بگیرید. اینترنت را قطع کنید و تنها تلفن همراه خود را یک وسیله‌ی ارتباطی ساده ببینید.
تلفن همراه، تلفن است نه چیز دیگر
چرا همیشه سعی می‌کنید تا به صفحه‌ی تلفن همراه خود نگاه کنید، با این‌که می‌دانید هیچ تماس یا پیامی نداشته‌اید؛ برای مثال، به جای چک‌کردن اخبار روی گوشی خود، خواندن روزنامه را امتحان کنید.
وقت خالی داشته باشید
به شما پیشنهاد می‌کنم تا اصلاً به دنبال چک‌کردن پیامک‌ها یا تماس‌های ردشده، قبل از خوابیدن‌تان نباشید. سعی کنید تا این عادت را که هرچند دقیقه یک‌بار به صفحه‌ی نمایش تلفن همراه‌تان نگاه می‌کنید، ترک کنید؛ برای مثال هنگامی که با دوستان خود به تفریح رفته‌اید، سعی کنید تا به تلفن همراه خود بی‌اهمیت باشید و به جای آن بیش‌تر با دوستان‌تان صحبت کنید.
به دیگران نیز بگویید...
این کارها را می‌توانید به دوستان خود نیز پیشنهاد بدهید. این کار باعث می‌شود تا بیش‌تر یک‌دیگر را ببینید و به مرور زمان تلفن همراه تنها یک تلفن برای شما می‌شود؛ حتی می‌توانید به آن‌ها بگویید تا در زمان مشخصی با شما تماس بگیرند.
برای تلفن همراه‌تان جایگزین پیدا کنید
تلفن همراه شما محرک مغز شماست؛ یعنی با هر بار چک‌کردن آن، هورمون دوپامین در مغزتان ترشح می‌شود و در نتیجه حس خوبی خواهید داشت. این مکانیسم شما را وابسته به آن می‌کند و طبیعی است هر بار که نتوانید از این وسیله استفاده کنید، دچار مشکل خواهید شد؛ اما راه ساده‌ای به شما پیشنهاد می‌کنیم: سعی کنید تفریحات جایگزینی پیدا کنید! تفریحاتی که بتوانند به شما کمک کنند حال خوبی داشته باشید و از آن‌ها لذت ببرید. صحبت‌کردن با کسی که دوستش دارید، کتاب خواندن، نوشتن، بازی‌کردن با دیگران و...
پی‌نوشت:
شاید شما آن دسته از نوجوانانی باشید که پدر و مادرتان اصلاً با داشتن تلفن همراه مخالف‌اند. شما آرزوی داشتن یک گوشی تلفن همراه را در سر می‌پرورانید و والدین‌تان به هر طریقی سعی دارند شما را از داشتن آن منصرف کنند.
نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که تلفن همراه، همراهی خوب است که در مواقع ضروری، آن‌جا که ممکن است هیچ‌کس در دسترس نباشد، به کار می‌آید؛ اما نباید فراموش کرد که همان بحث همیشگی بر سر ابزاری مثل چاقوست که هم می‌شود با آن به کسی زندگی بخشید و دردش را درمان کرد، یا آن را تا دسته در شکم کسی فروبرد و جانش را گرفت. تلفن همراه می‌تواند همراهی خوب باشد؛ اما وقتی در دست کودک یا نوجوانی قرار می‌گیرد که هنوز آن‌قدر بزرگ نشده سود و زیانش را بشناسد، حکم همان چاقوی کشنده را پیدا می‌کند که اولین ضربه‌اش را به شخص استفاده‌کننده وارد می‌کند.
دوستان من! اگر با توجه به این‌که استفاده از تلفن همراه در مدارس ممنوع است و شما در زمان رفت‌وبرگشت به مدرسه نیازی به آن ندارید، باز هم دلایل قانع‌کننده‌ای برای داشتن تلفن همراه دارید، به‌صورت دوستانه با پدر و مادرتان به گفت‌وگو بنشینید و منطقی به دلایل یک‌دیگر پاسخ بدهید.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله