در روزهای گرم تابستان،
می‌نشینم کنار پنجره،
و زل می‌زنم به...
نه درختی است،
نه آسمان آبی‌ای،
و نه سرسبزی‌ای،
فقط می‌توانم زل بزنم به،
ساختمان‌های بلندبالا،
و دود آواره در خیابان‌ها،
که بدجوری جلوی دید دلم رو گرفته...
صبا برناک – 11ساله - ساری
یادداشت:
دوست خوبم صبا!
شعر نو شما، نشان می‌دهد حرف‌های تازه‌ای برای گفتن داری؛ اما همین شعر کوتاهت باز هم می‌تواند کوتاه‌تر شود بدون آن‌که ضرری به شعرت بزند؛ مثلاً مصرع پایانی شعر می‌تواند حذف شود.
آسمانه
)
ارسال نظر در مورد این مقاله