نزدیکی‌های صبح
نسیم،
آرام می‌وزد
درختان
پرشکوفه
گل‌ها
تر و تازه
نگاهم به دوردست‌ها
به نسیم
که از راه دوری می‌آید.
انگار دور دنیا می‌گردد
تا انسان‌ها را
از رسیدن صبح
باخبر کند.
گل‌ها را می‌بینم
که به آرامی خم و راست می‌شوند
انگار در مقابل آفریدگار
و شگفتی‌هایش
تعظیم می‌کنند
نسیم
دست محبت خود را
روی گل‌ها و درختان می‌کشد
انگار
دارد به وظیفه‌ی روزانه‌اش
از جانب خدا
عمل می‌کند.
صبا برناک – یازده ساله - ساری – کلاس ششم
)
ارسال نظر در مورد این مقاله