قاب خالی
از نگاه گرم تو
در میان قلب من
ریشه میزند
بوتهای گل قشنگ
ناگهان شکفته میشود رنگ رنگ
ای همیشه مهربان
حال و روز من
با تو عالی است
فکر میکنم
بیوجود تو
خانهی دلم
قاب خالی است
مریم زرنشان
دقیقههای مهربان
گرفته بود غصه از من
دل و دماغ زندگی را
شبیه یک پرنده بودم
اسیر برف و باد و سرما
*
تو آمدی و خستگی رفت
دقیقههای کهنه نو شد
تمام خوشههای غصه
درون قلب من درو شد
*
از این بعد تا تو هستی
به زندگی امیدوارم
اگر که میشود بمانی
بمان همیشه در کنارم
*
تو هدیه میدهی به قلبم
تمام شادی جهان را
به خانهی دلم بیاور
دقیقههای مهربان را
الهام حسینیزاوه
ارسال نظر در مورد این مقاله