نویسنده
نام: خدیجه
پدر و مادر: خُوَیلد بن اسد، فاطمه بنت زائده
زمان و محل تولد: 55 سال قبل از بعثت، مکّه‌ی مکرمه
زمان ازدواج با پیامبر(ص): دهم ربیع‌الاول، پانزده سال قبل از بعثت، سال بیست و پنج عام‌الفیل
رحلت: دهم ماه رمضان سال دهم بعثت
***
جد خدیجه(س) با چند واسطه به قُصَی بن کلاب می‌رسید؛ همان که جد چهارم حضرت محمد(ص) به‌حساب می‌آمد. او از طرف مادر هم به یکی از اجداد پیامبر می‌رسید: لُویّ بن غالب. او پیش از ازدواج با حضرت محمد(ص) در یک خانواده‌ی اصیل و شرافت‌مند زندگی می‌کرد. حضرت خدیجه(س) در عصر جاهلیت که جهل و بی‌سوادی همه جا را فرا گرفته بود، سواد داشت و در ادب و ایمان و عقل زبانزد بود. ***
بانوی پاک آسمان‌ها و زمین، به خاطر تدبیر و هوش بسیار، در کارهای تجارت، ثروت‌مندی بزرگ بود؛ به همین خاطر ثروتش را در اختیار حضرت محمد(ص) که جوان بود گذاشت تا به کار تجارت بپردازد. او بعد از ازدواج با آن حضرت، به کمک اسلام آمد. ثروت بسیار او برای اسلام و مسلمانان خیلی مفید بود. پیامبر مهربانی و رحمت فرمود: «هیچ ثروتی هرگز مرا آن‌گونه سود نبخشید که ثروت خدیجه به من سود داد.» ***
او به زیردستان و فقیران، کمک‌های زیادی می‌کرد. عابد و خداپرستی بزرگ بود. دروغ نمی‌گفت و به بُت‌ها و زورگویان توجهی نداشت. سلام بر خدیجه(س) ، که مادر پاک فاطمه(س) و امامان(علیهم السلام) گران‌قدر ماست! ***
محمد(ص) و خدیجه(س) ازدواج کردند. جشن بزرگ و باشکوهی با ثروت خدیجه در شهر مکه برپاشد. آسمان نورباران شد. فرشته‌ها نغمه‌خوان شدند و مردم شوقناک. فقیران و مستمندان میهمان اصلی این جشن بزرگ بودند. بعد از پیامبری حضرت محمد(ص)، او نخستین بانویی بود که مسلمان شد. از مردان نیز نخستین کسی که اسلام را قبول کرد، حضرت علی(ع) بود. ***
حضرت علی(ع) شش‌ساله بود که به خانه‌ی پیامبر آمد. حضرت محمد(ع) و خدیجه(س) مربیان تربیت و پرورش آن حضرت بودند. ای همسر باوفای احمد ای همنفس دعای احمد اسلام زِ تو گرفته رونق از توست رسا، صدای احمد سرمنشأ کوثری خدیجه لیلای پیمبری خدیجه ای فاطمه را تو پروریده ای رنج و بلا به جان خریده... ***
دشمنان اسلام، پیامبر(ص) و اهل‌بیت(علیهم السلام) و یارانش را حدود سه سال در شعب ابیطالب، محصور کردند. آن‌ها حق بیرون آمدن از شِعب را نداشتند و در محاصره‌ی اقتصادی بودند. شِعب، درّه‌ای سوزان، خشک و بی‌آب و علف در نزدیکی کعبه بود. آفتاب داغ و گرسنگی شدید و تشنگی بسیار، مسلمانان را آزار می‌داد. کودکان از گرسنگی زیاد گریه می‌کردند و جیغ می‌زدند. در این راه، حضرت خدیجه یار و همراه همسرش بود و همه‌ی سختی‌ها را به جان می‌خرید. بت‌پرستان و جلادان قریش آن‌ها را در محاصره داشتند؛ اما گاه به شکل مخفیانه از سوی مردم به آن‌ها آب و غذایی ناچیز می‌رسید. آنان تنها در ماه‌های حرام اجازه داشتند به عمره و حج بروند. حضرت خدیجه(س) بعد از آن سختی‌ها و شکنجه‌ها از دنیا رفت. او در 40 سالگی با حضرت محمد(ص) ازدواج کرده بود و 65 ساله بود که به دیدار خدا می‌رفت. حضرت فاطمه‌ی زهرا(س) یکی از فرزندان آن بانوی بزرگ و آسمانی است. منبع: کتاب حضرت خدیجه(س) همسر پیامبر، نوشته‌ی محمد محمدی‌اشتهاردی.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله