آیه‌ی نور
روی عبایش می‌پریدند
یک گله آهوی نجابت
در چشم‌هایش می‌دویدند
*
رنگ دلش هم‌رنگ دریا
عطر نگاهش مثل باران
انگار بر روی لبانش
گل کرده بود آیات قرآن
*
او وقت طوفان تباهی
می‌گشت کوه استواری
اما برای رویش نور
مانند باران بهاری
*
جا مانده ردی از نگاهش
در آسمان پاک ایران
یاد امام مهربانی‌ست
خورشید هر قلب مسلمان
فاطمه ناظری
ای «به یادماندنی‌ترین»
گرچه رفته‌ای ولی
خاطرات تو کنار ماست
حرف‌های پرشکوفه‌ات
تا ابد قشنگیِ بهار ماست
گرچه رفته‌ای ولی
تک‌ستاره‌ای در آسمان سرزمین
ای امام!
ای «به‌یادماندنی‌ترین»
مریم هاشم‌پور
)
ارسال نظر در مورد این مقاله