بفرمایید میوه

نویسنده




کیوی

با خود می‌اندیشی که سفرنامه‌ها بیش‌تر اوقات جالبند؛ چه آن‌هایی که به معرفی سرزمین‌هایی می‌پردازند که ما هم به آن‌جا سفر کرده‌ایم، و چه آن‌هایی که ما را با خود به نقاطی می‌برند که ممکن است اسم‌شان هم تا به حال به گوش‌مان نخورده باشد.

یکی از این سفرنامه‌ها مربوط به شخصی است به نام «رابرت فرتون» که عضو مؤسسه‌ی باغ‌های سلطنتی انگلستان است. او در سفر سال 1847 به سرزمین چین، میوه‌ای عجیب و غریب با نام بومیِ «یانگ‌تاو» می‌بیند و می‌کوشد تخمش را به هر زحمتی که هست، تهیه و دور از چشم مرزبانان چینی از قلمرو امپراتوری خارج کند. طبق یافته‌های او «یانگ‌تاو» میوه‌ی ملی مردم چین است و برای نخستین بار از سوی کشاورزی از جنوب این کشور که گفته شده آدم ساده‌لوحی بوده است، کشف می‌شود.

«یانگ‌تاو» ابتدا از چین به کشور زلاندنو می‌رود و با نام جدید «گوس بری» مورد توجه مردم قرار می‌گیرد. در سال 1961 نیز سر از بازارهای آمریکا و رستوران‌هایش درمی‌آورد تا این بار به عنوان میان‌وعده‌ای گران‌قیمت، جدید و با نام تازه‌ی «کیوی» که اسم پرنده‌ای کوچک و زیباست، بیش از پیش خود را به مردم جهان بشناساند.

کیوی با نام علمی: Actiniadia deliciosa میوه‌ای است نسبتاًً جدید که تنها 30 سال سابقه‌ی حضور در کشورمان را دارد و در تعریفش همین بس که بگوییم به شکل و اندازه‌ی یک تخم‌مرغ بزرگ با پوستی قهوه‌ای است. بخش گوشتی‌اش مایل به سبز روشن و زینت‌یافته از دانه‌هایی سیاه است؛ ضمن آن که طعمش هم به مزه‌ی معجونی از توت‌فرنگی، موز و آناناس می‌زند.

پوست نازک کیوی پوشیده از کرک است که با مالیدنش می‌توان مقداری از آن را زدود، با وجود این موقع خوردن باید پوستش را گرفت.

کیوی سرشار از ویتامین‌های گروه آ و ب است؛ مس، آهن، فسفر، پتاسیم و منیزیم فراوانی دارد؛ لذا شایسته است از آن به عنوان دوست قلب، کبد، معده، روده و کلیه، و دشمن سرطان و پیری زودرس نام ببریم.

نکته‌ی جالب این‌که مقدار ویتامین ث موجود در این میوه‌ی حدوداً 200 ساله، شش برابر لیموترش و پرتقال است؛ بنابراین سهم به‌سزایی در پیش‌گیری از بیماری سرماخوردگی در ماه‌های سرد سال دارد.

و اما نکات دیگری از کیوی که توجهت را به خودش جلب می‌کند:

- کیوی علاوه بر آن که به صورت تازه مصرف می‌شود، در صنایع تغذیه صرف تولید مربا، کمپوت، آبمیوه، شربت، شکلات، سالاد، شیرینی، بستنی و مانند آن می‌شود.

- کیوی از جمله میوه‌هایی است که نوع نارس آن در دمای اتاق و به مرور زمان رسیده و قابل خوردن می‌شود. این روند در صورت مجاورت با سیب خوراکی با سرعت بیش‌تری انجام می‌گیرد؛ بنابراین اگر از بازار مقداری کیوی نارس گرفته‌اید و به دلیل رسیدن مهمان سرزده مایل‌اید زودتر برسند، دو عدد سیب را در پاکت محتوی کیوی قرار دهید و درِ آن را برای مدتی ببندید تا گازهای متصاعد از سیب کار خودشان را بکنند.

- کیوی، گوشت آماده‌ی طبخ را نرم می‌کند. پس می‌توان آن را حلقه‌حلقه کرد و برای دقایقی رویش قرار داد تا ترد و خوش‌مزه شود.

- استرس و بی‌خوابی مشکلی است که خوردن کیوی می‌تواند به کنترل و رفعش کمک کند.

- امروزه کشور چین بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی کیوی جهان است، ضمن آن که در صادرات نهال این درخت هم رکورددار است.

- علاوه بر این کشور، زلاندنو، شیلی، فرانسه، یونان، کامبوج، آمریکا و کانادا هم در تولید جهانی کیوی سهیم‌اند.

- نهال کیوی احتیاج به رطوبت زیاد و آب فراوان دارد. به سرمای زمستان هم حساس است؛ بنابراین آب و هوای شمال ایران جای مناسب برای تولید انبوه این میوه به حساب می‌آید.

- کیوی سرشار از موادی است که در پیش‌گیری از افسردگی و فراموشی مؤثر است؛ پس مصرفش برای سالمندان بسیار توصیه می‌شود.
CAPTCHA Image