نویسنده
ابر، صورت خورشید را می‌پوشاند و پنهان می‌کند؛ اما تابش خورشید از پشت پرده‌ی ابر هم جذّاب و دیدنی است؛ مثل مروارید درخشان و شفافی که کسی بخواهد ارزش آن را پنهان کند، اما وجود باارزش آن قیمتش را آشکار می‌کند؛ یا مثل حقیقت که هرچه‌قدر بخواهی پنهانش کنی پشت ابر نمی‌ماند و بیرون می‌آید، و هر چه‌قدر بخواهی کسی آن را نداند باز آشکار می‌شود.
خورشید هم که پشت ابر است از میان لایه‌های ظریف ابر خودنمایی می‌کند و می‌درخشد تا این‌که ابر پشیمان و خسته خود را به آغوش باد می‌سپارد و تا دوردست‌ها می‌رود و خورشید بر صفحه‌ی آسمان خودنمایی می‌کند. کاش خورشید حقیقت را همیشه آن‌قدر زیبا و درخشان می‌دیدیم که به دنبال هیچ باطل و دروغی نمی‌رفتیم!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله