باز هم سلام
تخته‌ی سیاه!
حال تو چگونه است؟
رو به راه!
بی‌حضور بچه‌ها
این سه ماه را چطور
پشت سر گذاشتی؟
توی آن همه سکوت
همدمی نداشتی؟
من به یاد روزهای با تو بوده‌ام
چیزها نوشته‌ام
شعرها سروده‌ام
زودتر بیا بخوان و حال کن
باورم نمی‌کنی؟
از مداد و دفترم سؤال کن!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله