صبح میشود
تو می‌رسی
ابر تیره را کنار می‌زنی
روی این درخت‌های زرد و خشک
رنگ و بویی از بهار می‌زنی
پُست می‌کنی برای مردم زمین
نامه‌های روشن نوید را
می‌دهی نشان به این شب بلند
صبح تازه‌ی امید را
صبح میشود
تو می‌رسی
آفتاب را به شهر می‌دهی
روی صبح را سفید می‌کنی
جمعه را دوباره عید می‌کنی!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله