گاهی تصور می‌کنم
یک آسمان آبی‌ام
سرشار از پرواز و پر
لبریز از شادابی‌ام
***
گاهی تصور می‌کنم
یک کوه سخت و سنگی‌ام
از این همه دوری و غم
لبریز از دلتنگی‌ام
***
وقتی تو را در خانه‌ی
قلبم تصور می‌کنم
یک دفتر صدبرگ را
با یاد تو پُر می‌کنم
***
مشق شبم را یاد تو
یک شعرِ زیبا می‌کند
چشمانِ تو شعر مرا
در کوچه پیدا می‌کند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله