دختران، ای پنجه‌های آفتاب
این اطاق سرد را خوشبو کنید
در اطاقم گل بپاشید و گلاب
شعر آمد، خانه را جارو کنید
*
راستی! آن بادبادک‌ها کجاست
بادبادک‌های کاغذ کاهی‌ام
کودکی‌های مرا پیدا کنید
هفت‌سنگ و توپ و تنگ ماهی‌ام...
*
دوست دارم آرزوهای مرا
گردگیری کرده و بر تن کنید
شمع بی‌اشک خیالات مرا
روی میز کار خود روشن کنید
*
نردبانِ آسمان غرق گل است
شعر زیبا، شعر بالا رفتن است
می‌روم من، مطمئنم بچه‌ها
شعر آخر بهترین شعر من است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله