وقتی حضرت امام خمینی(ره) در میان ما بودند، بچه‌های زیادی از سر تا سر ایران، به خاطر عشق و علاقه‌ای که به ایشان داشتند، یا به تهران می‌آمدند و در حسینیه‌ی جماران به دیدنشان می‌رفتند، یا با فرستادن نامه‌هایی کوتاه و صمیمی، با امام و رهبر خود درد دل کردند و به ایشان محبت و علاقه نشان می‌دادند.
این عشق و دوستی به بچه‌های ایرانی اختصاص نداشت. بسیاری از بچه‌های مسلمان در کشورهای مختلف، حتی بچه‌های غیر مسلمان هم امام را دوست داشتند، به ایشان احترام می‌گذاشتند و بعضی‌های‌شان برای او نامه می‌‌فرستادند. پاسخ‌های امام هم به آن‌ها پر از مهربانی و پند بود.
نامه‌ای از آمریکا
دانش‌آموزان مدرسه‌ی «اسپرینگ دال» در ایالت ارکانزاس آمریکا نامه‌ای صمیمی به امام نوشتند. آن‌ها نامه‌ی‌شان را همراه یک جفت جوراب به عنوان هدیه، برای ایشان به تهران- حسینیه‌ی جماران فرستادند. آن نامه ترجمه شد و همراه آن هدیه به امام تقدیم شد. امام خمینی(ره) دستور دادند یک کتاب خوب که سخنان حضرت محمد(ص) در آن چاپ شده بود، همراه با جواب نامه‌ی‌شان، به نشانی آن‌ها فرستاده شود. آن کتاب از سوی کانون پرورش فکری، چاپ شده بود.
پاسخ امام:
بسم ا... الرحمن الرحیم
«فرزندان عزیز خوب دبیرستان اسپرینگ دال ایالت ارکانزاس آمریکا؛ نامه محبتآمیز و هدیه ارزشمند شما عزیزان را دریافت نمودم. من می‌دانم که سرخ‌پوستان و سیاه‌پوستان در فشار و زحمت هستند. در تعلیمات اسلام فرقی بین سفید و سرخ و سیاه نیست؛ آن‌چه انسان‌ها را از یک‌دیگر امتیاز می‌دهد، تقوی و اخلاق نیک و اعمال نیک است. از خداوند بزرگ می‌خواهم شما فرزندان عزیز را موفق کند و به راه راست هدایت فرماید.
یک جزوه از کلمات نصیحت‌آمیز پیغمبر بزرگ اسلام را که برای کودکان ایرانی هدیه داده‌اند، برای شما عزیزان می‌فرستم و به شما دعای خیر می‌کنم. امید است در ارزش‌های انسانی موفق باشید.»
نامه‌ای از آلمان
دخترخانمی از کشور آلمان، برای امام نامه نوشت و از ایشان خواست که یک قطعه عکس خود را به همراه امضای‌شان به آن دخترخانم هدیه بدهند. این دختر آلمانی، یک کارت پستال هم فرستاده بود تا امام پشت آن کارت، چند جمله به عنوان یادگاری بنویسند. امام نامه را دیدند و چنین جواب دادند:
بسمه تعالی
«سعی کنید برای جامعه فرد مفیدی باشید. سعی کنید تحت تأثیر قدرت‌های شیطانی واقع نشوید. سعی کنید انسان متعهد باشید. ان شاء ا... سلامت باشید.»
نامه‌ای از ایران
از بچه‌های ایرانی هم نامه‌های زیادی به دست امام رسیده و از ایشان جواب‌های زیبایی به یادگار مانده است. یکی از آن نامه‌ها از سوی دانش‌آموزان کلاس پنجم دبستان دخترانه‌ی فاطمیه، نوشته شده است.
این نامه‌ی سراسر مهربانی و امید، بلند و زیباست. این دانش‌آموزان پر تلاش در قسمت‌هایی از نامه‌ی خود، خطاب به امام چنین نوشته‌اند:
سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینیِ روح خدا
... اماما، شما را نمی‌توانیم نصیحت کنیم، زیرا شما بزرگوارید و از همه‌ی گناهان به دورید. شما آن امام بت‌شکنی هستید که مدت 40 سال نمازهای شبتان ترک نشده...
اماما، اگر می‌توانستیم که چهره‌ی پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب می‌شد؛ ولی باز شکر که لیاقت آن برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم...
ای پدر بزرگوار، ما شما را به اندازه‌ی ریگ‌های روی زمین، آب‌های توی دریا و ابرهای آسمان دوست داریم...
ای امام عزیزمان، خواهش می‌کنیم از این‌که از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید...
اماما، از همین بچگی نماز می‌خوانیم، مقنعه سر می‌کنیم...
تو مانند قلمی می‌مانی که همیشه سعی داشته‌‌ای و سعی می‌کنی که روی کاغذ دل‌ها، نام خدا را بنویسی...
قسمتی از پاسخ امام:
بسمه تعالی
فرزندان عزیزم؛ نامه‌ی محبتآمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‌کردید که محتاج آنم! امید است با نشاط و خرمی درس‌های‌تان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسان‌ها را می‌سازد عمل کنید و اخلاق خود را نیکو کنید و خدمت پدران و مادرانتان را غنیمت شمارید و آن‌ها را از خود راضی کنید و به معلم‌های‌تان احترام زیاد بگذارید. سعی کنید برای اسلام و جمهوری اسلامی و کشور خودتان مفید باشید...□
منبع: کتاب «در سایه‌ی آفتاب»، نوشته‌ی محمدحسن رحیمیان، انتشارات مؤسسه‌ی پاسدار اسلام، صفحه‌های 151 تا 161.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله