آب
خلقتش را چون خدا آغاز کرد
آب را گنجینهی هر راز کرد
آب، آری راز ناب زندگیست
مایهی آرامش و پایندگیست
آب، در دریا نماد وسعت است
در دل خشکی نشان رحمت است
میتوان چون عشق در وصفش سرود
میتوان از خلقتش رب را ستود
آب پاکی را روایت میکند
با خروشش صد حکایت میکند
پیچ و تاب موج در دریاست، آب
آسمان را چهره در دنیاست، آب
آب در قلب بیابان، کیمیاست
آب با عمق فراوان، بیریاست
زندگی را آب معنا میکند
هر گلی را آب زیبا میکند
در دبستان آب بود و مشق شب
آب بود و کربلا و تشنهلب
آب بود و آب بود و آب بود
آب را هر چشمه از دل میسرود
در طبیعت جوشش و مستیست آب
آه آری پایهی هستیست، آب
فائزه شریفی- قم
ارسال نظر در مورد این مقاله