مرا دریاب
پروردگارا!
دستانم را به سوی درگاه تو بالا میبرم. رو به آسمان که مظهر حضور تو است و از تو میخواهم:
خداوندا! مرا تا رسیدن به قلههای رفیع ایمان یاری فرما، در قلب پر تلاطم من با یاد خود آرامش حاکم کن، در ذهن من اندیشه را به حرکت در بیاور تا فکر کنم و در جان من نشانههای بندگی را متبلور ساز تا از جان و دل به آستانت نیایش کنم و سپاس تو را به جا آورم.
خداوندا! مرا دریاب؛ حتی آن لحظه که من از تو غافل شدهام. غفلت من نشانهی حقارت من است و توجه تو نشانهی عظمت و عطوفت تو.
پروردگارِ من! جسم ناتوان مرا در دریای بیکران هستی خود رها مساز که طاقت گم شدن در این دنیای فانی را ندارم و راه بازگشت را نمیدانم.
صغری شهبازی
هیچکس مثل یاد تو
باد
آب
خاک
من به که میاندیشم
در این روزهای سرد خواب
در این روزهایی که خبری نیست
از آفتاب
و یادت سرلوحهی تمام کارهاست
بگو به من ای یاد باد
ای میراث فروزان خاک
او کیست که دقایقم را کرده شاد
و نگاهی به من میکند از روی بغضی پاک
تو بگو و بجز من
به کسی نگو، به هیچکس!
مائده محتشمینژاد
ارسال نظر در مورد این مقاله