ماه مبارک رمضان

یک جرعه غزل، سهم من از هر دو جهان بس

از هر دو جهان عشق مرا نام و نشان بس

یک قبله دعا در شب عرفانی تقدیر

یک جرعه اجابت ز سبوی رمضان بس

رمضان می‌آید تا ما طعم مهربانی خدا را فراموش نکنیم. رمضان می‌آید تا آینه‌ها بنشینند به تماشای آفتاب ایمان. رمضان می‌آید تا ما شهروند شهر خدا شویم؛ تا دست‌مان به آسمان برسد. رمضان می‌آید تا کوچه‌های بندگی را از سر اخلاص بدویم؛ تا عشق در نگاه‌مان طلوع کند؛ تا باران، حجم باغچه را شکوفه‌باران کند؛ تا تنهایی دست از سر آینه بردارد؛ تا برکت از آسمان خدا ببارد بر لحظه‌های‌مان. رمضان می‌آید تا زمین از عطر بندگی سرشار شود.

رسول‌اکرم(ص) در خطبه‌ی شعبانیه درباره‌ی حلول ماه رمضان می‌فرمایند:

«ای مردم! ماه رمضان که ماه رحمت و برکت و آمرزش خداست، به شما روی آورده است. این ماه، ماهی است که نزد پروردگار بهترین ماه‌ها و روزهایش بهترین روزها و شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعت‌هایش بهترین ساعت‌هاست. ماهی است که پروردگار شما را در آن به مهمانی فراخوانده است. نفس کشیدن شما در این ماه ثواب تسبیح دارد. اعمال‌تان مقبول و دعاهای‌تان مستجاب است... افطاری‌دادن به روزه‌دار مؤمن، سبب آمرزش گناهان گذشته‌اش خواهد شد. درهای بهشت در این ماه بر اهل عبادت باز است و درهای دوزخ بسته و شیطان در بند است...»

ماه رمضان نهمین ماه از ماه‌های قمری و بهترین ماه سال است. بهترین فرصت برای به دست آوردن کمال و معنویت؛ ماهی که می‌توان در آن به تقرب رسید و حقایق را آن‌گونه که هست نظاره کرد.

در این ماه شریف، روحانیت خاصی بر جسم و روح انسان حاکم است و آدم خاکی به خاطر تأثیر این حالات، احساسی آسمانی دارد.

رمضان، ماه رحمت و غفران الهی است که دریای بیکران لطف و عنایت حضرت دوست در آن جوشش و تلاطم دیگری دارد.

پیامبراعظم(ص) شعبان را ماه خود و رمضان را ماه خدا دانست و امت خویش را نسبت به اهمیت آن آگاه فرمود.

امام سجاد(ع) نیز در وداع از ماه مبارک رمضان، مناجاتی جان‌سوز دارد و مانند کسی که می‌خواهد از عزیزترین خویش جدا شود با این ماه پرعظمت بدرود می‌گوید.

مهم‌ترین پیام بهداشتی ماه مبارک رمضان، کم‌خوری و پرهیز از زیاده‌روی در خوردن است. دکتر کارلوی آمریکایی در کتاب نقش روزه در درمان بیماری‌ها یادآور شده است:

«هر شخص بیمار باید هر سال مدتی از غذاها پرهیز کند؛ زیرا تا زمانی که غذا به شما می‌رسد، میکروب‌ها در حال رشدند، ولی هنگامی که از غذا پرهیز می‌کنید، میکروب‌ها روز به روز ضعیف‌تر می‌شوند... روزه‌ای که اسلام واجب کرده، بزرگ‌ترین ضامن سلامتی است.»

ای ماه باران‌ریز! ای ماه شکوه‌مند!

میهمان ثانیه‌های نورانی توام. آمده‌ام تا مرا برسانی به امکان یک پرنده شدن. آمده‌ام تا باران رحمت خدا تمام لحظه‌هایم را شکوفه‌باران کند.

ای ماه دعا و اجابت! ای ماه بهشتی! ای ماه ضیافت نور! ای ماه مهمانی خدا!

چه خوش‌بختم که مرا به خلوت عارفانه‌ی سحرهای عاشقی فراخواندی. چه خوش‌بختم که در کوچه‌های رو به استجابت، به من فرصت قدم زدن دادی.

خدایا! از این‌که میهمان خوان الهی توام و دست کریم تو سایبان تمام لحظه‌های من است، خوش‌بختم و تو را شاکر.

حضرت محمد(ص) فرموده‌اند:

«همانا خداوند از میان روزها جمعه را برگزید و از میان ماه‌ها رمضان را و از میان شب‌ها شب قدر را انتخاب کرد.»

امام صادق(ع) می‌فرمایند:

«روزه‌دار در باغ‌های بهشت در گردش است و فرشتگان برای او دعا می‌کنند تا افطار کند.»

و نیز آن امام همام هنگام آغاز ماه رمضان می‌فرمایند:

«بارخدایا! ماه رمضان آمد و روزه‌اش را به ما واجب گردانیدی و قرآن را در آن نازل کردی که راهنمای مردمان و گواهی هدایت و تمیز حق و باطل است. بارخدایا! ما را در روزه گرفتن آن یاری فرما و از ما به کرمت قبول کن و ما را در آن سالم دار. به درستی‌که تو بر هرچیز توانایی، ای بخشنده‌ی مهربان.»

مهربانم!

در این ماه آسمانی، توفیق تلاوت آیه‌های نورانی‌ات را نصیب من گردان و راه‌های بی‌چراغ را از پیش پایم دور کن. می‌خواهم بال در بال ملایک تا آسمان بخشایشت بال گیرم. می‌خواهم جرعه‌نوش اقیانوس رحمتت باشم. می‌خواهم دل بسپارم به دعای روح‌بخش سحرت. می‌خواهم بندگی کنم. مرا بپذیر!﷼

CAPTCHA Image