نویسنده
گفت‌و‌گو با جلیل باقری (جانباز جنگ تحمیلی و قهرمان دو و میدانی)
ورزش‌کار جانباز شلمچه
ابراهیم زارعی
در نوجوانی وقتی چهارده ساله بود، عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد. علی رغم سن کم و جثّه‌ای کودکانه، دلاورانه در چندین عملیات شرکت کرد تا به درجه‌ی جانبازی نایل شد. نقص عضو هرگز او را خانه نشین نکرد و چون گذشته فعال و پر توان در عر‌صه‌های مختلف ظاهر شد. در ورزش خود را به قلل مرتفع جهانی رساند و مدال‌های رنگارنگ زیادی از معتبرترین میادین بین‌المللی به دست آورد. اینک جلیل باقری خود را برای بازی‌های آسیایی 2010 کوانگ‌جو آماده می‌کند. او می‌خواهد با کسب مدال طلای این بازی‌ها، با توانی مضاعف در عرصه‌ی مسابقههای جهانی 2010 نیوزیلند و بازی‌های پارالمپیک 2012 لندن درخشان ظاهر شود. گفت و گوی ما را با این جانباز قهرمان بخوانید.
● آقای باقری! متولد چه سالی هستید؟
- سال 1351.
● از چه زمانی به ورزش روی آوردید؟
- از کودکی ورزش می‌کردم و بیش‌ترین زمان فعالیت بدنی خود را به ورزش کشتی اختصاص می‌دادم.
● تا چه مقطعی تحصیل کردید؟
- دیپلمه‌ی تجربی هستم.
● چه سالی به جمع رزمندگان پیوستید؟
- در سال 1365 عازم جبهه‌های حق علیه باطل شدم.
● چگونه به درجه‌ی جانبازی نایل گشتید؟
شب هنگام بود که عملیات کربلای پنج را آغاز کردیم. بچه‌ها تا صبح جانانه فداکاری کردند و نیروهای دشمن را از پیش رو برداشتند. در نیمه‌ی روز و در ادامه‌ی عملیات در منطقه‌ی شلمچه، تیری مستقیم به من اصابت کرد و من هم به خیل افتخار آفرینان جانباز پیوستم.
● شروع ورزش جانبازی چگونه بود؟
- در سال 1368 به ورزش دو و میدانی جانبازان و معلولین روی آوردم. وقتی در روند تمرین‌ها با آسیب دیدگی مواجه شدم، مدتی از ورزش دور شدم.
● بازگشت مجدد شما به میادین ورزشی، از چه سالی آغاز شد؟
- حوالی سال 1376 با جدّیت ورزش را آغاز کردم و موفق شدم در سال 1377 به عضویت تیم ملی جانبازان و معلولین درآیم.
● در چه مسابقه‌هایی شرکت کردید؟
- در مسابقههای زیادی شرکت کردم که اولین مسابقههای خارجی و بین‌المللی مربوط به مسابقههای جهانی بیرمنگام انگلستان است.
● به چه عناوینی دست یافتید؟
- در سال 1377 در مسابقههای جهانی بیرمنگام به مدال نقره دست یافتم. سال 1378 در مسابقههای جهانی نیوزیلند در رشته‌های پرتاب وزنه و دیسک به یک مدال طلا و یک نقره دست پیدا کردم. در سال 2002 میلادی و در مسابقههای لیل فرانسه، در مواد پرتاب دیسک و وزنه دو مدال نقره کسب کردم. در مسابقههای جهانی سال 2003 نیوزیلند، دو مدال طلا در مواد پرتاب وزنه و پرتاب دیسک به دست آوردم. در بازی‌های پارالمپیک 2004 آتن، در رشته‌ی پرتاب دیسک، گردن‌آویز نقره دریافت کردم. سال 2005 و در مسابقههای جهانی فنلاند، در پرتاب وزنه به مدال طلا و در پرتاب دیسک به مدال برنز دست یافتم. در سال 2006 و در مسابقههای جهانی هلند در رشته‌های پرتاب وزنه و دیسک، گردن‌آویز نقره و برنز به گردن آویختم. همان سال در بازی‌های پارالمپیک مالزی به دو مدال طلا دست یافتم. سال 2007 میلادی و در مسابقههای چین تایپه، یک مدال طلا و یک نقره کسب کردم. همان سال در مسابقههای بین‌المللی، آفریقا و آسیا که در کشور تونس برگزار شد به دو مدال طلا دست یافتم. به این عناوین، باید حضور در پارالمپیک 2000 سیدنی و 2008 پکن را هم اضافه کنم.
علّت حضور نیافتن ورزش‌کاران کشورمان، در مسابقههای جهانی 2001 چه بود؟
- میزبان این مسابقه‌ها آمریکایی‌ها بودند و آن‌ها به ورزش‌کاران ایرانی ویزا ندادند و در نتیجه تیم آماده‌ی جانبازان و معلولین کشورمان از دست‌یابی به مدال‌های رنگین محروم شد.
تورنمنت‌های پیش رو چه مسابقه‌هایی هستند؟
- بازی‌های آسیایی 2010 کوانگ‌جو که در کشور چین برگزار می‌شود. این بازی‌ها اواخر شهریور ماه آغاز می‌شوند. همچنین مسابقههای جهانی 2010 نیوزیلند در پیش است که این بازی‌ها بهمن ماه آغاز می‌شوند. به این بازی‌ها باید معتبرترین مسابقههای بین‌المللی، یعنی بازی‌های پارالمپیک 2012 لندن را اضافه کنم.
● درصد موفقیت ورزش‌کاران کشورمان در این مسابقه‌ها چه‌‌قدر است؟
- بچه‌های جانباز و معلول در رشته‌ی دو و میدانی خصوصاً در مواد پرتابی بسیار موفق‌‌اند و شانس زیادی برای کسب مدال دارند.
● در رشته‌های دیگری هم فعالیت دارید؟
- پانزده سال است که در رشته‌ی بسکتبال با ویلچر فعالیت دارم و در مسابقههای لیگ کشور بازی می‌کنم.
● عضو کدام تیم هستید؟
- ایثار اردبیل.
● به چه مقام‌هایی دست یافتید؟
- در مسابقههای قهرمانی کشور سوم شدیم و در لیگ دسته‌ی اول موفق به کسب مقام نایب قهرمانی گشتیم.
● اگر مطلبی ناگفته مانده، بفرمایید؟
- جا دارد از مربیان تیم ملی، آقایان بهمن رضایی، هرمز صادقی و همچنین آقای بهرامی تشکر کنم. همین‌طور از مربیان شهرستانی آقایان جعفر حیدربند، حاج داوود بهتاج و رئیس تربیت بدنی شهرستان آقای شروین اسبقیان تشکر و قدردانی می‌کنم. در پایان از اعضای خانواده و دوستانم که مشوق من بوده و همواره از من حمایت می‌کنند، سپاس‌گزارم.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله