نویسنده
گفت‌و‌گو با امیرحسین صادقی (مدافع استقلال)
اخلاق و منش پهلوانی
ابراهیم زارعی
امیرحسین صادقی با بازی‌های خوب و قابل قبول موفّق شد توجّه مربّیان تیم ملّی را به خود جلب کند و با پوشیدن پیراهن تیم ملّی عازم مسابقه‌های جام جهانی 2006 آلمان شد. صادقی هشت سال برای استقلال بازی کرد و بعد از یک فصل دوری از این تیم، دوباره پیراهن استقلال را به تن کرد. گفت‌و‌گوی انجام شده با این بازی‌کن را بخوانید.
● آقای صادقی متولّد چه سالی هستید؟
- من در تاریخ 15/9/1360 در تهران به دنیا آمدم.
● از چه زمانی به ورزش روی آوردید؟
- وقتی در مقطع ابتدایی درس می‌خواندم، به کلاس شنا می‌رفتم و در مدرسه‌ی فوتبال بازی می‌کردم.
● در مسابقه‌های آموزشگاهی شرکت داشتید؟
- بله. همیشه در تیم مدرسه بودم و در مقطع راهنمایی، دو سال قهرمان بازی‌ها در سطح منطقه شدیم.
● در مسابقه‌های شنا هم موفق بودید؟
- بله. در مسابقه‌های استانی و کشوری به عناوین دوم و سوم دست یافتم.
● پرداختن به فوتبال از چه زمانی جدّی‌تر شد؟
- از سال 1373، وقتی سیزده ساله بودم به تیم تخت‌جمشید رفتم و در زمین کارون به تمرین مشغول شدم.
● مقصد بعدی کدام تیم بود؟
- یکی- دو سال در تیم جوانان شاهین بازی کردم و هم‌زمان با تیم جوانان تهران در مسابقه‌های کشوری شرکت کرده، مقام‌های دوم و سوم را از این مسابقه‌هاکسب کردم.
● چگونه به تیم ملّی راه یافتید؟
- در سال 1376 به تیم ملّی جوانان دعوت شدم و در سال 1377 به خدمت مقدّس سربازی رفته، در تیم پیام مقاومت تهران به بازی مشغول شدم.
● اعضای خانواده با ورزش کردنت مخالف نبودند؟
- خیر! آن‌ها همیشه حامی من بودند. پدرم همواره هنگام تمرین و در زمان مسابقه، تماشاگر بازی من بود. حضور او مرا دل‌گرم می‌کرد. مادرم برای موفقیّت من دعا می‌کرد و خواهرها و برادرهایم به من انگیزه می‌دادند. در حال حاضر نیز همسرم برای پیش‌رفتم از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند.
● افراد خانواده اهل ورزش هستند؟
- بله. برادرم فوتبال بازی می‌کرد. همچنین پدرم در رشته‌های مختلف ورزشی فعالیّت داشت. به خاطر دارم که پدرم تیم فوتبالی تشکیل داد و من به اتّفاق برادر و پدرم در آن تیم بازی می‌کردیم. علاوه بر فوتبال، پدرم شناگر حرفه‌ای است و مدال‌های رنگارنگ زیادی از مسابقه‌های مختلف دارد. چندی قبل ایشان نایب قهرمان مسابقه‌های شنا در رده‌ی سنّی بالای پنجاه و پنج سال شد. علاوه بر این‌ها باید اضافه کنم که همسرم اهل ورزش و مربّی بسکتبال است.
● چگونه به عضویت استقلال درآمدید؟
- سال 1379 به تیم امید استقلال پیوستم و بعد از مدّت کوتاهی در تیم بزرگ‌سالان بازی کردم. از آن سال تا سال 1387 به طور مداوم در جمع آبی‌پوشان بازی می‌کردم. به خاطر پاره ای از مشکل‌ها یک فصل از تیم محبوبم جدا شدم و دوباره در فصل جاری به این تیم پرطرفدار پیوستم.
● با استقلال به چه افتخارهایی نایل شدید؟
- یک بار قهرمان لیگ برتر شدیم و بار دیگر جام حذفی کشور را بالای سر بردیم.
● چند بازی ملّی در کارنامه دارید؟
- دوازده بازی.
● چه کسانی را الگوی ورزشی خود می‌دانید؟
- در ایران آقایان مجتبی محرّمی و جواد زرینچه و در بین خارجی‌ها ریوفردیناند و پائولو مالدینی را بهتر از بقیه می‌دانم.
● خصوصیّت‌های یک فوتبالیست موفّق چیست؟
- یک بازی‌کن موفّق در درجه‌ی اوّل باید از اخلاق و منش پهلوانی برخوردار باشد و در درجه‌ی دوّم باید همیشه در اوج باشد و بدنی آماده و سرحال داشته باشد.
● یک مدافع خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟
- اگر مهاجمین و هافبک‌ها اشتباه کنند، مدافعین پشت سر آن‌ها را پوشش می‌دهند. اگر این اشتباه برای مدافعین اتّفاق بیفتد فاجعه است؛ چون بعد از مدافع فقط دروازه‌بان است که در برابر یاران حریف یکّه و تنها می‌ماند و چاره ای جز تسلیم ندارد. بنابراین به‌خاطر حسّاسیت این پست، یک مدافع باید کاملاً تمرکز داشته باشد و در عین جنگندگی و دوندگی، در ارسال پاس‌ها و بازی‌سازی دقّت لازم را داشته باشد.
● رفتار یک بازی‌کن حرفه‌ای چگونه باید باشد؟
- یک فوتبالیست حرفه ای باید خواب کافی،غذای مناسب و برنامه ریزی دقیق داشته باشد و از هرگونه افراط و تفریط در کارهایش پرهیز کند.
● مبلغ اوّلین قراردادت چه‌قدر بود؟
- سال 1376 اوّلین قراردادم را با تیم جوانان استقلال امضا کردم و ده هزار تومان دریافت کردم.
● بهترین بازی خود را کدام بازی می‌دانید؟
- در دربی سال 1383 که مأمور مهار علی دایی بودم، بازی خوبی انجام دادم و ما آن بازی را دو بر یک به سود خود پایان دادیم.
● از تیم‌های خارجی پیشنهاد داشتید؟
- بله.یکی از تیم‌های کشور سوئیس در صدد جذب من بود که در نهایت با در نظر گرفتن تمامی جوانب به آن‌ها پاسخ منفی دادم.
● کدام مربّی حقّ بیش‌تری به گردنت دارد؟
- جواب دادن به این سؤال، کاری سخت و مشکل است؛ چون همه‌ی مربّیان برایم زحمت کشیدند. از بین تمامی حق‌داران، می‌توان به آقای قلعه نوعی اشاره کرد. ایشان با شهامت بازی‌کنان بزرگی را از خطّ دفاع استقلال کنار گذاشت و به جوان‌های بی‌تجربه‌ای مثل من میدان داد. خیلی ترس‌ناک است که به یک مدافع بیست‌و‌یک ساله در دربی بازی بدهی. قلعه نوعی این جسارت را داشت. در این‌جا لازم می‌دانم از تمامی کسانی که به طرق مختلف برایم زحمت کشیدند تشکّر و قدردانی کنم.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله