کوچه آشنا
گفت‌و‌گو با مریم مسعودی
قایقی خواهم ساخت
● خودت را برای آسمانه معرفی کن.
- من مریم مسعودی هستم. متولد بیستم بهمن ماه 1372. در شهر زیبای همدان زندگی می‌کنم. اکنون 16 سال دارم و کلاس دوم دبیرستان، در رشته‌ی ریاضی درس می‌خوانم.
● از کی شروع به نوشتن کردی؟
- من از اواخر بهمن ماه سال 1385 نوشتن را شروع کردم و اکنون حدود 2 سال است که این کار را به طور جدی انجام می‌دهم.
● با درس و مدرسه چطوری؟
- خوش‌بختانه با درس و مدرسه هم رابطه‌ی خوبی دارم.
● آخرین کتابی که خواندی؟
آخرین کتابی که مطالعه کردم کتاب «بازتاب نفس صبحدمان» اثر زیبایی از فریدون مشیری بود.
● زندگی از نگاه تو؟
- من درباره‌ی زندگی با نظر فریدون مشیری موافق هستم که چنان شاعرانه می‌سراید: زندگی صحنه‌ی یکتای هنرمندی ماست/ هر کسی نغمه‌ی خود خواند و از صحنه رود/ صحنه پیوسته به جاست/خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.
● چرا به نوشتن روی آوردی؟
- زیرا من فکر می‌کنم که می‌توان یک سری از دردها، رنج‌ها و مشکل‌هایی را که در زندگی همه وجود دارد در قالب تشبیه، آرایه، کلمه و... به زبان آورد و برخی از آدم‌ها را از خواب غفلت بیدار کرد.
● از آرزوهایت بگو.
- یکی از آرزوهایی که در ذهن داشتم و خوش‌بختانه به آن هم تا حدودی رسیده‌ام، موفقیت در نوشتن بود و اکنون بزرگ‌ترین آرزویی که نه تنها برای خودم بلکه برای دیگران نیز در سر دارم «عاقبت به خیری» است.
● چه چیزی تو را بیش‌تر خوش‌حال می‌کند؟
- همه چیز! زیرا انسان برای شادی آفریده شده، نه برای اندوه!
● آسمانه را چگونه می‌بینی؟
- خیلی عالی و صمیمی!
● چه پیشنهادی برای بهتر شدن آسمانه داری؟
- به نظر من اگر قسمتی از این بخش به معرفی کشور و شهرهای خارجی اختصاص داده شود خیلی آسمانه بهتر می‌شود، و در کنار این معرفی، درباره‌ی جشن‌ها و مناسبت‌های آن شهر یا کشور، آداب و رسوم، مکان‌های دیدنی و غیره آن شهر، برای مخاطبان و خوانندگان چاپ کنید.
● اگر ساکن جزیره‌ی ناشناخته‌ای باشی، چه کار می‌کنی؟
- قایقی خواهم ساخت و یا از آن جزیره بهترین خواهم ساخت.﷼
)
ارسال نظر در مورد این مقاله