آخر هفته را چطور می‌گذرانید؟ برنامه‌ای ندارید؟ چه خوب است که سری هم به موزه‌های دیدنی بزنید. شهرهای ما موزه‌هایی دارد که می‌تواند آخر هفته‌ی ما و خانواده‌ی‌مان را شیرین کند. در این شماره سراغ یکی از موزه‌هایی رفته‌ایم که زمانی خانه‌ی شاهان بود و حالا گردش‌گاه مردم شده تا ببینند که ظلم و جور طاغوت روزی نابود می‌شود. اگر اهل تهران هستید که هیچ، اگر نیستید زمانی که به تهران رفتید بخشی از زمان‌تان را برای دیدن موزه‌ی ملّت برنامه‌ریزی کنید! آدرس خیلی سرراست است. باید به خیابان شهید فلاحی یا همان زعفرانیه (ولی‌عصر) بروید، بعد به خیابان شهید طاهری و بعد هم ورودی مجموعه‌ی فرهنگی تاریخی سعدآباد را مقابل خود می‌بینید. مجموعه‌ای با یک میلیون و صدهزار متر مربع مساحت؛ یعنی یک مجموعه‌ی 110 هکتاری. این کاخ‌ها در زمان قاجار محل استقرار و سکونت تابستانی شاهان این سلسله بوده و پس از کودتای سال 1299، با اضافه شدن باغ‌های دیگر، به اقامت‌گاه تابستانی رضاخان تبدیل شده است. نتیجه‌ی این همه نقل و انتقال شاهان هم هجده کاخ کوچک و بزرگ است که در این زمین‌های سرسبز، سر برآورده‌اند. کاخ موزه‌ی ملّت یکی از دیدنی‌های مجموعه‌ی سعدآباد است که قبلاً کاخ سفید نام داشت. این کاخ که بزرگ‌ترین کاخ این مجموعه است در زمان طاغوت اقامت‌گاه شاه و فرح بوده. بنای کاخ به دستور رضاخان در سال 1310 خورشیدی آغاز گردید و در سال 1315 به پایان رسید. کاخ سفید پس از سه سال که از اتمام آن گذشت به تدریج مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در بنای این کاخ هنرمندان و صنعت‌گران فراوانی مشارکت داشته‌اند. این کاخ دارای گچ‌بری‌ها و سنگ‌کاری‌های بسیار هنرمندانه‌ای است که همگی به دست هنرمندان کشورمان انجام شده است. کاخ سفید در زمینی به مساحت 2164 مترمربع در دو طبقه و زیرزمین با زیربنای 5000 مترمربع بنا شده است. در این طبقات 54 واحد مختلف از جمله 10 تالار بزرگ تشریفاتی وجود دارد که مکان پذیرایی رسمی شاه معدوم و فرح بوده است. وسیع‌ترین تالار کاخ، سفره‌خانه‌ای است که به وسعت 220 مترمربع است. این کاخ دارای بخش‌های مختلف است که شما از قسمت‌های مختلف آن می‌توانید بازدید کنید و ببینید که شاه ظالم در حالی که مردم ایران از گرسنگی و بیماری نابود می‌شدند در چه فضای پُر از امکانات خوش‌گذرانی می‌کرد و از مشکلات مردم غافل بود. یکی از چیزهایی که به اهمیت این کاخ افزوده است، آثاری است که در تزیین این کاخ به کار گرفته شده که آن را تبدیل به گنجینه‌ای گران‌بها از میراث هنری ایران و جهان نموده است. از با ارزش‌ترین آثار این گنجینه، فرش‌های نفیس و بی‌نظیری است که نهایت ذوق و هنر بافندگان هنرمند ایرانی را نشان می‌دهد. این فرش‌ها به سفارش رضاخان در کارگاه‌های قالی‌بافی تبریز، ارجمند کرمان، عمواوغلی مشهد، ویژه‌ی تالارها بافته شده‌اند. بزرگ‌ترین فرش این کاخ 145 مترمربع، 140 رج، بافت کارگاه عمو اوغلی مشهد با نقش مایه‌ی شمسه و قندیل (طرح شیخ صفی اردبیلی) زینت‌بخش سفره‌خانه است. در دو ویترین سرسرای طبقه‌ی هم‌کف، مجموعه‌ای از سفالینه‌های ایران از هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد تا سده‌ی هفتم هجری، و اشیای نقاشی لاکی روغنی «پاپیه ماشه»، شامل قلمدان‌ها، قاب آیینه جعبه و نسخه‌های خطی قرآن مجید، دعای کمیل، شاه‌نامه و دیوان حافظ مربوط به سده‌های 12 تا 14 هجری‌قمری نگه‌داری می‌شود که جزء مجموعه‌ی هنری فرح بوده است. از دیگر آثار باارزش این کاخ دو تابلوِ سوخت روی چرم به سبک مینیاتور مکتب اصفهان دوره‌ی صفویه، کار گروهی از هنرمندان اصفهان است که به رضاخان هدیه شده بود و بر دیوار اتاق انتظارِ طبقه‌ی هم‌کف نصب شده است. تابلو‌های ارزنده‌ای اثر هنرمندان ایران و سراسر جهان مانند مارک شاگال، پل گوگن و فرشچیان زینت‌بخش این کاخ می‌باشند. قدیمی‌ترین پرده‌ی نقاشی رنگ و روغن این کاخ به نام نبرد لوتزن اثر آنیه لوفالکوته هنرمند سده‌ی 17 میلادی ایتالیا در دفتر کار شاه است. پوشش دیوار تالارها از پارچه‌های نفیس گل ابریشم و ابریشم و اطلس و تافته بافت فرانسه و انگلستان است. چراغ‌های آویز «لوسترها» ساخت ایتالیا، فرانسه و چکسلواکی،‌ روشنایی‌بخش تالارهای وسیع این کاخ می‌باشند که بزرگ‌ترین‌شان 108 شاخه است. سه چهل چراغی که تالار سفره‌خانه‌ی طبقه‌ی اول را روشن می‌کنند، از زیباترین لوسترهای ساخت بوهم «چکسلواکی» با آویزهای کریستال رنگارنگ به شکل میوه است. ظروف غذاخوری این کاخ، چینی‌های ساخت کارخانه رُزنتال آلمان با نشان سلطنتی و جام‌های کریستال تراش خورده‌ی ساخت کارخانه‌ی باکارای فرانسه به سفارش دربار پهلوی است. دو پرده‌ی ابریشم و حریر گل‌دوزی شده با نخ ابریشم، کار دست هنرمندان چین که در تالار نشیمن طبقه‌ی اول قرار دارد. مجموعه‌ی تزیینات داخلی این اتاق را که به شیوه‌ی شینوازری (سبک تزیینی تقلید چین) می‌باشد، کامل کرده و جلوه‌ی بیش‌تری به آن داده است. میز تحریر متعلق به ماری آنتوانت ملکه‌ی معدوم فرانسه در انقلاب کبیر که شخص فرح آن را از عتیقه‌‌فروشی‌های فرانسه خریداری نموده بود، و هزاران دیدنی دیگر که باعث می‌شود آدم به فکر فرو برود و درس‌های تاریخ را به یاد بیاورد و به یاد آن شعری بیفتد که خاقانی درباره‌ی ایوان مدائن (که کاخ پادشاهان ساسانی بود) بیفتید که: هان، ای دل عبرت‌بین، از دیده عبر کن، هان ایوان مدائن را، آیینه‌ی عبرت دان! این کاخ هم که مثل کاخ‌های دیگر از مال مردم ساخته شده بود بعد از انقلاب به دست صاحبان اصلی‌اش برگشت و بعد از آن تبدیل به موزه شد و نام موزه‌ی ملّت را به خود گرفت. برای بازدید از این موزه از هشت و نیم صبح تا ساعت 4 بعدازظهر فرصت دارید و می‌توانید آخر هفته‌ی جالبی برای خودتان رقم بزنید.﷼