دوستی قورباغه و موش یکی بود، یکی نبود. روزی موشی و قورباغه‌ای کنار جویی با هم آشنا شدند. از حال و روزگار هم پرسیدند. به قول معروف دل دادند و قُلوه گرفتند. این آشنایی، ماه‌ها ادامه داشت. آن‌ها هر روز صبح کنار جوی‌آب هم‌دیگر را ملاقات می‌کردند، درد دل می‌کردند و قصه‌ها می‌گفتند. دوستی بین آن‌ها آن‌قدر عمیق شد که اگر یک‌روز هم‌دیگر را نمی‌دیدند دل‌تنگ می‌شدند. یک‌روز موش لب جوی آمد، قورباغه را ندید. هر چه‌قدر صدایش زد فایده‌ای نداشت؛ زیرا قورباغه تهِ آب بود و صدای او را نمی‌شنید. روز بعد، وقتی موش کنار جوی، قورباغه را دید گلِه کرد که تو در آبی و من در خُشکی؛ اما دل‌ها‌ی ما پیش هم. کاش می‌شد هر‌وقت دلِ‌مان می‌خواست هم‌دیگر را دیدار می‌کردیم! آن‌ها پس از گفت‌و‌گو‌ها و چاره‌اندیشی‌ها به این نتیجه رسیدند که طناب درازی پیدا کنند که یک سر آن به پای موش و سر دیگر آن به پای قورباغه بسته شود تا هروقت به هم احتیاج داشتند و دل‌شان برای هم تنگ شد، با تکان دادن و کشیدن آن به هم برسند. موش طنابی پیدا کرد. یک سرش را به پای خود و سر دیگرش را به پای قورباغه بست. آن دو دوست چند روزی با طناب، با هم ملاقات می‌کردند و از این جهت هم بسیار خوش‌حال بودند. یک‌روز کلاغی روی درختی نشسته بود و قار‌قار می‌کرد. نا‌گاه زیر بوته‌ی خاری موشی را دید. این موش، همان موشی بود که یک سر طناب را به پای خود بسته بود. کلاغ پرید، موش را گرفت و در آسمان پرواز کرد. چون سرِ دیگر طناب به پای قورباغه بسته شده بود، قورباغه هم از آب بیرون کشیده شد و به آسمان رفت. مردم وقتی این صحنه را دیدند با تعجب می‌گفتند: «چه اتفاق عجیبی! چگونه موش و قورباغه یک‌جا به دام کلاغ افتاده‌اند؟ ما دیده‌ایم که کلاغ موش را شکار کند؛ ولی این کلاغ حیله‌گر چطور توانسته از توی آب قورباغه را هم شکار کند.» قورباغه که حرف مردم را می‌شنید در جواب آن‌ها فریاد می‌زد: «این سزای کسی است که با غیر هم‌جنس خود هم‌نشینی کند.» چَغز(1) می‌گفت این سزای آن کسی کو چو بی‌آبان، شود جُفت خسی(2) ای فغان از یار نا‌جنس، ای فغان هم‌نشین نیک جویید ای مهان گر نبودی جذب موش گَنده مغز عیش‌ها کردی درون آب چَغز این سزای آن که شد یار خسان یا کسی کرد از برای نا‌کسان(3) 1) چغز: قورباغه 2) معنای بیت: این سزای آن کسی است که او دور از وطن و هم‌جنس‌های آبی خود، جُفت و دوستی را اختیار کند که هیچ تناسبی با او ندارد. 3) معنای بیت: این سزای کسی است که به یاری ناکسان برخاست.﷼