کوچه اول

سلام به آسمانه‌ای‌های دو آتیشه که با تماس‌های تلفنی و نامه‌نگاری‌های چند‌باره سراغ مطالب‌شان را می‌گیرند! سلام به همه‌ی آن‌هایی که نامه می‌فرستند و سراغی هم ازشان نمی‌گیرند! سلام به تو که حال نداری چند خطی برای آسمانه بفرستی! سلام به تو که آسمانه را می‌خوانی و دلت می‌خواهد برایش نامه بنویسی! و سلام به تو که فقط آسمانه را ورق می‌زنی! واقعاً لذت می‌برم از این‌که آسمانه مخاطبان جورواجور دارد. همین است که آسمانه خودش را موظف می‌داند تا هر ماه در مجله‌ی سلام‌بچه‌ها، خودی نشان دهد و ابراز وجود کند. عرض اندام آسمانه فقط بستگی به شما دارد. شمایی که نامه می‌نویسید و دوست دارید همراه نامه، مطالب دیگرتان هم چاپ شود. راستی می‌خواهم یک نکته را دوباره بگویم. چرا دوباره؟ آخر آسمانه در این مدت، این مطلب و نکته را چند‌بار گفته. هر چند تکراری است، گفتنش لازم است. و آن این است که: «لطفاً مطالب خود را روی یک طرف کاغذ و سطرها را با فاصله بنویسید.» مثل خود من. باور کن همین مطلب را روی یک طرف کاغذ و سطرها را با فاصله نوشتم تا سردبیر محترم راحت آن را بخواند و تایپیست هم آن را به‌راحتی تایپ کند. می‌دانید! وقتی مطلب را روی دو طرف کاغذ می‌نویسید، چند‌تا مشکل به‌وجود می‌آید. اوّل این‌که ممکن است یادم برود طرف دوم کاغذ را هم نگاه کنم. من یادم نرود، تایپیست ممکن است که یادش برود؛ چون همه‌ی‌مان عادت کردیم که یک طرف آن را بخوانیم. دوم این‌که بعضی‌ها چند مطلب را پشت‌سر هم در دو طرف کاغذ می‌نویسند. خب این مطالب باید جدا شود و جداگانه بررسی آن صورت گیرد. سطرها هم آن‌قدر چسبیده نباشد که آدم سطر بالایی را با پایینی قاطی کند. ضمناً خوش‌خط هم بنویسید. بعضی نوشته‌ها خیلی کج و کوله‌اند. گاهی شده برای خواندن یک کلمه، آن را به چند‌تا از همکارها نشان می‌دهیم تا سرانجام رمزگشایی شود و ببینیم نویسنده‌ی محترم چی نوشته است. گاهی وقت‌ها که دنبال یک مطلب می‌گردم و پیدایش نمی‌کنم، حدس می‌زنم که پیش سردبیر مانده و هنوز ایشان نظرشان را نداده‌اند. البته وقتی از ایشان درباره‌ی آن مطلب می‌پرسم، می‌گوید: «از بس بدخط نوشته شده، نتوانستم بخوانم.» به خاطر همین کارهای شماست که گاهی چاپ مطلب‌تان به تأخیر می‌افتد. مطلب را از سردبیر می‌گیرم و با جان‌کندن، دوباره می‌نویسم و به ایشان تحویل می‌دهم تا بخت مطلب‌تان باز شود. خب، به نظر شما، آسمانه با این شکل‌ها چه‌کار کند؟ پس به خاطر آسمانه و گل روی خودتان، مطلب‌تان را خوش‌خط، روی یک طرف کاغذ بنویسید. سطرها هم با فاصله باشد که ویراستار بتواند آن را ویرایش کند. قربانت: نسیم آسمانی