خداوند بشر را آفرید و برای فکر کردن و تشخیص حق از باطل، زشت از زیبا و خیر از شر، عقل را به او هدیه داد. تشخیص راه درست زندگی غیر از طریق عقل‌پروری و دانش‌اندوزی میسر نیست. اسلام نیز، مقام علم را بسیار والا معرفی کرده و دانش‌اندوزی را یکی از ضروری‌ترین نیاز‌های بشر دانسته است. به همین سبب مسلمانان توانستند در علم و دانش به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای دست یابند.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی مسأله‌ی محو بی‌سوادی ذهن همه‌ی اندیشمندان و مسؤولان را به خود جلب کرد. حضرت امام‌خمینی(ره) با پیام تاریخی خود در هفتم دی ماه 1385، همگان را به مبارزه با بی‌سوادی دعوت کرد. ایشان در قسمتی از پیام خود فرمود: «... مایه‌ی بسی خجلت است که در کشوری که مهد علم و ادب بوده و در سایه‌ی اسلام زندگی می‌کند، بی‌سواد وجود داشته باشد...» به دنبال این پیام، سازمان نهضت سوادآموزی تأسیس شد. نهضت سوادآموزی در ابتدا در قالب یک نهاد مستقل کار خود را آغاز کرد و سپس در سال 1361 به آموزش و پرورش پیوست. خوش‌بخنانه این نهاد دستاوردهایی بزرگ نصیب ملّت شایسته و انقلابی ایران کرده است. به برکت تلاش‌های این مرکز، درصد بی‌سوادی در کشور، به میزان زیادی کاهش یافته است. سوادآموزی تنها خواندن و نوشتن و حساب کردن نیست، بلکه راهی است تا افراد بی‌سواد با آموختن علم بتوانند خود را با محیط و جهان اطراف خود تطبیق بدهند. جامعه‌ای می‌تواند به خوبی پیش‌رفت کند که آموزش و یادگیری افراد آن جامعه، تا مقاطع بالا صورت گرفته باشد. سوادآموزی، قوی‌ترین وسیله‌ی ارتباط با دنیای خارج به شمار می‌آید. امام خمینی(ره) در رابطه با سوادآموزی می‌فرماید: «تعلیم و تعلم، عبادتی است که خداوند تبارک و تعالی ما را به آن دعوت فرموده است. من از ملّت عزیز امیدوارم که با همّت بالای خود، بدون فوت وقت، ایران را به صورت مدرسه درآورند.»
امید است زمانی را ببینم که در جامعه‌ی ما نه تنها بی‌سوادی وجود نداشته باشد، بلکه همگان از پشتیبانی لازم برای استمرار یادگیری در طول زندگی برخوردار شوند تا کشوری آباد و پیش‌رفته داشته باشیم.﷼
)
ارسال نظر در مورد این مقاله