سلام! رفیق تازه نفس، تو مرا نمی‌شناسی، ولی من تو را خوب می‌شناسم. می‌دانی چرا؟ چون من آینده‌ی تو هستم.
پس بنشین و خوب به این پیر راه گوش بده. می‌دانم با نصیحت میانه‌ی خوبی نداری. این را نصیحت ندان، بلکه عشق‌نامه‌ای است که با تمام وجود برای تو نوشته‌ام.
اوّل از همه ورودت را به دوران نشاط و شادابی و انرژی تبریک می‌گویم. احساساتت واقعی، شورت امیدبخش و وجودت پر از لطف است.
امّا...محتاط باش!
گاهی در جمع حضور داری، گاهی باید با هزار جور تمنّا و خواهش بیایی و گاهی هم خودت پیش‌قدم می‌شوی، یا ساکت هستی تا آخر کلام و یا فکر نکرده در میان کلام سبز می‌شوی. می‌دانی چرا؟
چون فکر می‌کنی اگر حرف نزنی در آماج گلوله‌های نادانی قرار گرفته‌ای و در خیالات ندای جهالت را به گوش می‌خری؛ امّا اشتباه نکن، سکوت بجا، مانع هرگونه پیش‌داوری می‌شود.
مواظب باش! نزدیک بود اشتباه کنی.
مواظب باش سکوت آن‌قدر بر تو چیره نشود که میهمان دیگری را با خود بیاورد، چه میهمانی؛ «غرور» این دشمن پنهان یکدفعه سر می‌رسد. یادت باشد اگر بجا، خودت دعوتش کنی دوست خوبی‌است.
سپس بیا و تعادل را پیدا کن.
مُد زیباست. آن را دوست داشته باش، امّا بدان تو برای چشم‌هایی که نمی‌بینی و نمی‌شناسی الگو هستی.
موهایت جالب، لباس و مانتوهایت جذاب و کفش‌هایت جادویی‌است؛ امّا ذهنت و چشم‌هایت را باز نگه‌دار تا یک وقت خدای‌نکرده آن‌ها را دلیل بر پیش‌رفت و پذیرفته شدن خود ندانی. یادت باشد تو برای وجود خودت ارزش داری نه برای دیگران. ارزش انسان‌ها را انتخابات آن‌ها روشن می‌سازد.
یادت باشد ظاهر هرکسی نمادی از رشد ذهنی اوست. هرچه کامل‌تر و عاقلانه‌تر، نشانی از بلوغ فکری، و هرچه ناپسندتر و ناقص‌تر، نشان بلوغ بی‌فکری است.
پس انتخاب کن!
موفقیت و روشنایی را دوست داری؛ امّا پرنده‌ی زیبا، بدان که اوّل باید رسم پریدن را دانست و بعد پرواز را؛ وگرنه جای اوج و فرود مهیّاست.
پس جان عمو صبور باش!
از آدم‌ها، پول، قدرت و چهره‌های‌شان برای خود بت‌هایی نساز که هر روز برای آن‌ها باید قربانی دهی. یادت باشد همه انسانیم و از یک روح. پس سعی کن هیچ‌گاه از بالا به انسان‌ها نگاه نکنی؛ چون کسی بالاتر از تو همیشه هست. درست است. استاد رحمن رحیمی، استاد کریم صمدی، استاد ستّار معینی را می‌گویم! این‌ها برایت آشنا نیست؟ ای بابا این‌ها اسم‌های اوستاکریم‌اند. یادت باشد این اوستا‌کریم را تنها نگذاری ای رفیق تازه نفس!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله