آسمانه کوچه سینما

صحنههای خشن، بهطور کلی قضیهیشان با صحنههای غیراخلاقی فرق میکند. البته در صدا و سیمای ایران، ما صحنههای غیراخلاقی نمیبینیم؛ ولی صحنههای خشن را تا دلتان بخواهد دیدهایم و خواهیم دید. یک صحنهی خشن گاهی یک نوجوان 12یا 13 ساله را تا اوج هیجان که باعث انجام کارهای خلاف در او میشود، ترغیب میکند و یا بهعکس حتی ممکن است در صورت داشتن روحیهی ضعیف او را به سمت افسردگی حاصل از دیدن صحنههایی از جنایت بکشاند. حالا بریم سر بحث اصلی، یعنی درجهبندی فیلمها! ردهی G: به معنای General Audience یا مخاطب عام. این فیلمها برای عموم نشون داده میشه و معنیاش اینه که همه میتونن بدون محدودیت سنی اون فیلمو ببینن. این رده معمولاً به فیلمهای کارتون و کودکان تعلق داره. ردهی PG: به معنای Paternal Guidance Suggesteol هست که در اون توصیه میشه که چون ممکنه بعضی از صحنهها برای بچّهها مناسب نباشد لذا بهتره با بزرگتراشون فیلمو ببینن. معمولاً اغلب فیلمسازها که برای بزرگترها فیلم میسازن، طوری فیلمو میسازن که یههمچین ردهایرو دریافت کنه که همهی افراد بتونن فیلمو ببینن و از لحاظ فروش مشکلی نداشته باشه. ردهی 13ـ PG: که منظور از 13 اینه که ممکنه تو فیلم صحنههایی از خشونت و همچنین صحنههای غیراخلاقی باشه که برای بچّهها زیر 13 سال اصلاً مناسب نیست. لذا قویاً توصیه میشه که فیلمرو در حضور والدین ببینن. البته این عدد 13 از اونجا گرفته شده که اونجا بچّهها بالای 13 سالرو کلاً نسل جوون حساب میکنن. در ضمن چند سال قبل فقط ردهی PG بود که به خاطر اعتراض بعضی از والدین به بعضی فیلمها، این رده هم اضافه شد. نمیدونم تا حالا فیلم ایندیانا جونر و معبد مرگرو دیدین یا نه. تو معبد پر از مار و عقرب و صحنههای چندشآور بود که قدری بچهها ناراحت شده بودند. این یکی از اون فیلمهایی بود که تو ردهی PG بود؛ ولی بعداً رفت تو ردهی 13ـ PG. با اینکه اصلاً خشونت و صحنههای غیراخلاقی نداشت. البته تا اینجا تو ردهبندی فقط توصیه شده؛ یعنی اگر هم یهبچهخودش تنهایی رفت سینما اشکال نداره. رده R: یا Restricted دیگه برای افراد زیر 17 سال محدودیت داره و اونا باید حتماً با بزرگتراشون برن سینما. رده 17ـ NC: که به Nochildren under 17 admihead معروفه. یعنی اینکه دیگه بچّههای زیر 17 سال اصلاً اجازهی دیدن فیلمرو ندارن. البته باید توجه داشت که اصولاً کمپانیهای فیلمسازی خودشون هم فیلمی با این درجه تولید نمیکنن و اینجور فیلمها مستقل هستن که بینندههای محدودی دارن و اصلاً خیلی از سینماها این فیلمهارو نشون نمیدن وتو مجلاتِ درست و حسابی هم اجازهی تبلیغ ندارن. گروه بدون رده یا NR: اگه تو فیلمی این ردهبندیها رعایت نشده باشه این فیلم میره تو این درجه و در صورت بروز هرگونه شکایت، علیه اون دست به اقدام قانونی زده میشه. میگین توسط کی، الآن میگم. MPAA انجمنی هست که قوانین مربوط به ردهبندیِ فیلمها و تئاتر و تلویزیونرو از سال 1968 تدوین میکنه و اونو به صورت بخشنامه به تمام کمپانیهای فیلمسازی میفرسته. این انجمن به فیلمهایی هم که قراره به بازار بیان، نظارت داره. خوب، اینم از ردهبندی فیلمها، بماند که خیلی از ماها همهجور فیلمی با هر ردهبندیرو میبینیم و آخرش کِیف میکنیم یا شاید هم بدمون بیاد و یا... پس حالا که این ردهبندیهارو فهمیدین، یهکم حواسمونو جمع کنیم.