شعر


دفترش، مثل زمین است حرف‌هایش مثل دانه می‌رود کم‌کم بکارد دانه‌ها را، دانه دانه! * فصل کشت دانه‌هایش فصل زیبای خزان است چون که این فصل دل‌انگیز نوبهار شاعران است * چشمه‌ی احساس شاعر می‌شود این فصل جاری می‌کند شاعر به دقت دانه‌ها را آبیاری * با خیال شاعرانه دانه‌ها، رویید و گل داد شعر، این محصول شاعر توی دست مردم افتاد
CAPTCHA Image