)
کلاس باکلاس!
صابر قدیمی
من یه کلاسم که یه تختش کمه
کلاسی‌ام که با همه محرمه
من یه کلاس باکلاسم اما
تابستونا دیونه می‌شم این‌جا
باید بری و من چه بی‌قرارم
خاطره‌های خوبی از تو دارم
چه آتیشایی که نمی‌سوزوندی
جواب اشتباه و می‌رسوندی
بامزه اما یه کمی شلخته
نقاشی می‌کشیدی روی تخته
مغز تموم رفقات و خوردی
ادای خیلیار و درآوردی
می‌خواستم از چشمای تو نیفتم
خیلی چیزا شنفتم و نگفتم
ریاضیات و جاودانه کردی
مثلثات و استوانه کردی
معلم علوم‌تون عمل شد
ناظم‌تون به دست تو کچل شد
یادت میاد زنگ زبان چی گفتی:
flyed from ghafas to ghoti! tooti
(طوطی فلاید فرام قفس تُو قوطی!)
آخر سر با عملی جهادی
معلم عروض و سکته دادی
می‌ری ولی خاطره‌هات می‌مونن
یه گوشه‌ای تُو دفتر دل من
من یه کلاسم که یه تختش کمه
تنها شده بی تو دچار غمه...
دنبال یک لقمه غذا!
طیبه شامانی
تا صبح من کوچه به کوچه
دنبال یک لقمه غذایم
توی حیاطِ هیچ خانه
یا روی بامش نیست جایم
تا یک میوی نرم و آرام
بیرون می‌آید از گلویم
از هر کناری می‌شود پَرت
یک لنگه دمپایی به سویم
گربه، نه! مشتی استخوانم
که می‌روم هر لحظه از هوش
این راز بین ما بماند
من تازگی می‌ترسم از موش!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله