ماجراهای آقای وَ (ص 32)

10.22081/hk.2017.22575

ماجراهای آقای وَ (ص 32)


علیرضا لبش

 

یه روز سرد زمستونی گازمون قطع شد. بخاری خاموش شد. سبیلای بابام از سرما قندیل بست. بابا گفت: «این‌که نشد. پاشو یه کاری بکنیم!»

 

 دوتایی با هم رفتیم جنگل و چند تا نهال کندیم تا باهاشون آتیش درست کنیم و خودمون رو گرم کنیم.

 

 یه پیرمرده سر راه‌مون روی یه نیمکت نشسته بود.                                                         بابام گفت: «سلام پدرجان! برای چی توی این سرما این‌جا نشستی؟»                                پیرمرد گفت: «برای این‌که نذارم آدمای بی‌تربیت، جنگل رو خراب کنن. از این درخت پیر که خجالت   نمی‌کشن، شاید از من خجالت بکشن و محیط زیست رو خراب نکنن!»                                 بابام یه نگاهی به من کرد و گفت: «کار خوبی می‌کنید. ما هم اومدیم نهال بکنیم، ببریم بکاریم.»

 

هیچی دیگه! مجبور شدیم توی اون سرما تا صبح نهال بکاریم.                                               بابام هم به خاطر بیل زدن گرمش شده بود و قندیلای سیبیلش آب شده بود.

 

 

 

 

فهرست مطالب

CAPTCHA Image