یادگار پدر

اکرم‌السادات هاشمی‌پور

پدرم یک عصای زیبا داشت

یک عصا که همیشه با او بود

مثل یک دوست، مثل یک همراه

مهربان و تمیز و خوش‌بو بود

***

توی دست پدر سرش پایین

پا به پای پدر قدم می‌زد

بعضی اوقات هم که با شوخی

مشق‌های مرا به هم می‌زد

***

گاهی او را پدر رها می‌کرد

یاد پای خودش که می‌افتاد

وقتی از دست او جدا می‌شد

گوشه‌ای از اتاق لم می‌داد

***

پدرم رفته و عصایش هست

باید آن را کنار بگذارم

مثل تسبیح و مُهر و سجاده است

یادگاری که از پدر دارم

 ****************

دریا

غلامرضا بکتاش

دریا تهوع داشت

از بوی صیادان نفت و روغن و قیر

بالا می‌آورد

دلفین و کوسه، ماهی ‌شیر

افسوس، دریا خورده کفگیرش ته دیگ

در ردپای کفش صیادان ساحل

چیزی نمانده جز کمی ریگ

***************

از هر قبیله، هر نژاد

طیبه شامانی

وقتی که آدم می‌تواند

روی زمین گندم بکارد

مین کاشتن با بغض و کینه

روی زمین معنا ندارد

هر آدمی هر جای دنیاست

از هر قبیله، هر نژادی

اندازه‌ی هم سهم دارند

از آب و خاک و حس شادی

ای کاش می‌شد توی دنیا

در هیچ جا جنگی نباشد

دستان ما جای گلوله

در مرزهامان گل بپاشد

************

روز شنی

مریم اسلامی

حوصله نداشتم

روی مبل راحتی نشستم و

تکیه داد

تنبلی به پشت من

حیف شد

من نگاه کردم و تمام روز

لحظه‌ها

مثل دانه‌های شن

ذره ذره

ریخت از میان مشت من