مترجم: آیدا ترکانلو

اگر می‌خواهید با وال‌ها بیش‌تر آشنا شوید، مطالب آموزنده‌ی زیر را با دقت بیش‌تری بخوانید. در این متن، شما می‌توانید مطالب جالبی درباره‌ی نگه‌داری وال‌ها، عادت‌ها و مهاجرت آن‌ها یاد بگیرید.

● وال‌ها موجودات خون‌گرمی هستند که از طریق هوا تنفس می‌کنند. وال‌ها را بیش‌تر با نام نهنگ می‌شناسند. این موجودات بزرگ، پستان‌دار هستند و در دریا زندگی می‌کنند. این جانوران، گونه‌های زیاد و مختلفی دارند؛ مثل وال آبی، نهنگ آدم‌خوار، وال کوهان‌دار و وال غول‌پیکر (گاو ماهی).

● خیلی از وال‌ها دندان ندارند و مثل نوزادان بی‌دندان هستند. آن‌ها در کام دهان‌شان استخوان‌هایی دارند که این استخوان‌ها بیش‌تر شبیه شیارهای شانه هستند. وال‌ها به کمک این استخوان‌ها، می‌توانند سخت‌پوستان را بهتر بخورند و آن‌ها را از دیگر موجودات جدا کنند. وال‌ها، 79 تا 84 گونه‌ی مختلف هستند که اندازه و شکل‌های متفاوتی دارند.

● به بچه‌ی وال «کاف» می‌گویند. وال‌ها در میان خود، گروه‌هایی تشکیل می‌دهند تا به کمک یک‌دیگر به بچه‌وال‌ها غذا بدهند و از آن‌ها مراقبت کنند. برای مراقبت از بچه‌وال‌ها، نرها یک گروه می‌شوند و ماده‌ها گروهی دیگر. در حقیقت در یک گروه، نرها و ماده کنار یک‌دیگر نیستند.

● وال‌های نیم‌کره‌ی شمالی و وال‌های نیم‌کره‌ی جنوبی، هیچ‌وقت با یک‌دیگر مواجه نمی‌شوند و با هم زاد و ولد نمی‌کنند. زمان مهاجرت آن‌ها مشخص است و هرگز در زمان تولیدمثل کوچ نمی‌کنند.

● تا به حال به این فکر کردید که چرا همیشه خنده از لب‌های وال‌ها دور نمی‌شود؟ دلیلش این است که لب پایینی آن‌ها کمانی‌شکل و گرد است که این گردی باعث می‌شود، لبخند روی لبان آن‌ها نقش ببندد. البته این خنده واقعی نیست؛ چون هنگام خندیدن، ماهیچه‌های صورت به سمت بالا کشیده می‌شود؛ هم‌چنین، بالای سر وال چربی وجود دارد که باعث می‌شود ماهیچه‌های صورت نتوانند به سمت بالا حرکت کنند؛ بنابراین، وال به‌طور طبیعی نمی‌تواند بخندد.

● جالب است بدانید که با بررسی مایع چسب‌ناک درون گوش وال، سن آن را تعیین می‌کنند. این مایع چسب‌ناک، به‌صورت لایه‌لایه است. دانشمندان زمانی که می‌خواهند این کار را انجام دهند، گوش وال را به صورت طولی برش می‌زنند تا بتوانند از روی لایه‌هایش، سنّ آن را تخمین بزنند.

● وال‌ها آواز خواندن را خیلی دوست دارند. آن‌ها با آواز خواندن برای خود جفت پیدا می‌کنند. در حقیقت، آواز خواندن وال‌ها راهی برای ارتباط برقرار کردن است و هم‌چنین فرصتی برای بازی و سرگرمی. آن‌ها بعد از مدتی، از ریتم آوازشان خسته می‌شوند، آن را عوض می‌کنند و سپس آواز دیگری می‌خوانند.

● وال‌ها گاهی که مهاجرت می‌کنند، در پیدا کردن مسیرشان دچار مشکل می‌شوند. گرچه روزهای قبل هم این اشتباه را تکرار کرده‌اند، تا زمانی که به خشکی نرسند متوجه اشتباه‌شان نمی‌شوند.