سیدناصر هاشمی
یکم اردی‌بهشت، روز بزرگ‌داشت سعدی
از زمان شیخ اجل، جناب سعدی، تقریباً هفت‌صد سال می‌گذرد و هنوز هم که هنوز است، ناشناخته است. این روز که به یاد سعدی نام‌گذاری شده، فقط باید یادش را گرامی بداریم؛ شعرهایش به ما ربطی ندارد. خدا خارجی‌ها را آفریده برای چه؟ بالأخره یک بیکاری هم مثل نیکلسون پیدا می‌شود که بنشیند، شعرهای سعدی را مطالعه کند، شرح کند و به دنیا بشناساندش.
ما فعلاً برویم پنگول نگاه کنیم!
دوم اردی‌بهشت، تأسیس سپاه پاسداران
وقتی اخبار عراق و داعش و تهدیدهای آن را می‌شنویم، خیال‌مان راحت است؛ چون ما علاوه بر ارتش، سپاهی داریم که جان بر کف است.
ده اردی‌بهشت، روز ملی خلیج فارس
آسمون بیاد زمین، زمین بره آسمون، ما می‌گیم خلیج فارس؛ بترکه چشم حسود! من نمی‌دانم چه مرضی است که ما اصلاً کاری به آن‌ها نداریم؛ اما آن‌ها کاری به ما دارند و مهم‌تر این‌که زبان خوش هم حالی‌شان نمی‌شود.
دوازدهم اردی‌بهشت، شهادت استادمرتضی مطهری
از معدود افرادی بود که سعی کرد غبار خرافات را از چهره‌ی اسلام پاک کند؛ از روحانیانی که کتاب‌هایش را قشر جوان و تحصیل‌کرده‌ی دانشگاهی هم می‌خواندند. روشن‌فکر و سنتی دوستش داشتند. حیف که خشک‌مغزان قلمش را خشکاندند! مرتضی مطهری؛ کسی که هنوز کتاب‌هایش خواندنی است. او زنده است؛ چون تفکرش زنده است.
چهاردهم اردی‌بهشت، وفات حضرت زینبn
سرِّ نـی در نینـوا می‌ماند اگر زینـب نبود
کربـلا در کربـلا می‌ماند اگر زینـب نبود
چهره‌ی سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ
پشت ابری از ریا می‌ماند اگر زینـب نبود
چـشـمه‌ی فـریـاد مظلومیت لب‌تـشنگان
در کـویر تفته، جا می‌ماند اگر زینـب نبود
بیست‌وچهارم اردی‌بهشت، شهادت حضرت امام موسی کاظمm
بعضی از امامان ما، به واقع بسیار مظلوم واقع شده‌اند! حتی در میان شیعیان. یکی از آن‌ها امام موسی کاظمm است.
امام موسی کاظمm عابدترین، زاهدترین، فقیه‌ترین، سخی‌ترین و کریم‌ترین مردم زمان خود بود. هرگاه دوسوم از شب می‌گذشت، نمازهای نافله را به‌جا‌می‌آورد و تا سپیده‌ی صبح، به نماز خواندن ادامه می‌داد. پس از نماز صبح، شروع به دعا می‌کرد و هرگاه قرآن می‌خواند، مردم پیرامونش جمع می‌شدند و از صدای خوش او لذّت می‌بردند.
به خاطر تسلّط بر نفس و فروبردن خشم، به «کاظم» مشهور شد.
بیست‌وپنجم اردی‌بهشت، روز بزرگ‌داشت فردوسی
گیرم که سی سال هم رنج بردی و زبان فارسی را زنده نگه داشتی، که چه؟ اصلاً مگر به دردی هم می‌خورد. ما که نه شعر می‌خوانیم و نه حماسه؛ زنده نگه‌داشتن زبان‌مان به چه درد می‌خورد؟ همین که حرف هم‌دیگر را بفهمیم، کافی است؛ حالا به هر زبانی. وقتی سرانه‌ی مطالعه در کشور تنها دو دقیقه در روز است که آن هم، فقط به خواندن آگهی‌های روزنامه و دیدن عکس مجلات ختم می‌شود، دیگر فردوسی را می‌خواهیم چه‌کار!
بیست‌وششم اردی‌بهشت، مبعث حضرت رسول اکرمj
آیا معجزه‌ی حضرت رسول اکرم فقط قرآن بود؟ همین که پیامبر با جهل و نادانی مبارزه کرد و بسیاری از عادت‌های بد اعراب جاهلی را از میان برداشت، خودش معجزه است؛ همین که به زنان و دختران عزت بخشید، خود معجزه است؛ همین که با دست خالی و فقط و فقط با زبان شوری در جهان آفرید، خود معجزه است؛ پیامبر ما، نه فقط در عربستان که تفکری را در جهان بنیان نهاد!
مبعث رسول نور، عشق و مهربانی بر تمام مسلمانان مبارک!
بیست‌وهشتم اردی‌بهشت، روز بزرگ‌داشت حکیم عمرخیام
فکر کنم کسی که در نام‌گذاری روزهای تقویم دست داشته، در این ماه حسابی حس شاعری‌اش گل کرده و راه به راه، روزها را به اسم شاعران کرده! ما به زور بتوانیم در هر ماه، یاد یک شاعر را گرامی بداریم؛ نه دیگر دو یا سه تا را! اصلاً بدن‌مان کشش ندارد؛ اگر هم داشت، ما جنبه‌اش را نداریم.
البته در مملکت ما تا دل‌تان بخواهد روز بزرگ‌داشت داریم. حالا در این روزها چه می‌کنیم، بگذرد. من فقط فلسفه‌ی نام روزها را نفهمیدم. وقتی که نه از تلویزیون چیزی در این باره می‌شنویم نه از رادیو و روزنامه، نه شعری ازشان خوانده می‌شود و نه حرفی ازشان شنیده می‌شود؛ احتمالاً به این خاطر این روزها را به نام بعضی از شاعران نامیده‌اند تا خدای نکرده فراموش‌مان نشود که عُمرخیامی هم بوده است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله